به گزارش همشهریآنلاین، روزنامه آمریکایی در گزارشی بهطور مفصل جزئیات جدیدی در رابطه با عملیات انفجار پیجرها در لبنان منتشر کرد که پس از مصاحبههایی با مقامات امنیتی صهیونیستی، عرب و ایالات متحده، سیاستمداران و دیپلماتهایی که در جریان رویدادها بودند و همچنین از مقامات لبنانی جمعآوری شده است.
این افراد در اظهارات خود از طرحی چند ساله صحبت کردند که از مقر موساد در تلآویو سرچشمه گرفته بود و در نهایت، شامل گروهی از عوامل و همدستان در چندین کشور میشد.
طبق گزارش واشنگتنپست هدف اسرائیلیها از آن نیز، این بود که نیروهای حزبالله دیگر توان جنگیدن نداشته باشند.
این در حالی است که این پیجرها تنها در اختیار اعضای حزبالله نبود و مردم عادی و حتی کادر درمانی در بیمارستانها نیز از آن استفاده میکردند.
پیجرهای AR۹۲۴ که کمی حجیم هستند، برای سالم ماندن در شرایط میدان جنگ ساخته شدند. این دستگاهها دارای طراحی تایوانی، ضد آب و باتری بزرگی بود که میتوانست ماهها بدون شارژ کار کند. از همه مهمتر، هیچ خطری وجود نداشت که پیجرها توسط سرویسهای اطلاعاتی اسرائیلی ردیابی شوند.
طراحی موساد
به گفته مقامات صهیونیستی، کشورهای غرب آسیا و ایالات متحده که با این رویدادها آشنا هستند، ایده انفجار پیجرها در سال ۲۰۲۲ آغاز شد و بخشهایی از این طرح، بیش از یک سال قبل از طوفان الاقصی به اجرا درآمد.
به نوشته واشنگتنپست، اعضای حزبالله که همواره نگران ردیابی و شنود تلفنهای همراه معمولی خود توسط سرویسهای جاسوسی اسرائیلی بودند، به دنبال شبکههای الکترونیکی ضد هک برای انتقال پیامهایشان بودند، با اینحال، این تجهیزات را «موساد طراحی و در اسرائیل مونتاژ کرده بود.»
اولین بخش از این طرح، دستگاههای مخفی انفجاری بود که تقریباً یک دهه پیش و در سال ۲۰۱۵ توسط موساد وارد لبنان شد که شامل یک ماده منفجره مخفی و یک سیستم انتقال بود که به اسرائیل امکان دسترسی کامل به ارتباطات حزبالله را میداد.
به گفته این مقامات، اسرائیلیها به مدت ۹ سال به استراق سمع راضی بودند، در حالی که این گزینه را محفوظ میدانستند که طی یک بحران در آینده، تجهیزات بیسیم را به بمب تبدیل کنند. اما پس از آن، یک فرصت جدید و یک محصول جدید پر زرق و برق پیشرو قرار گرفت: یک پیجر کوچک مجهز به یک ماده منفجره قوی.
باتری و مواد منفجره
بنا بر ادعای روزنامه آمریکایی، پیشنهاد خرید این دستگاهها از سوی یک مقام بازاریابی مورد اعتماد با ارتباطاتی با «آپولو»، شرکت تایوانی سازنده پیجرها ارائه شد.
مقامات مطلع گفتند که تولید واقعی دستگاهها برون سپاری شده بود و مسئول بازاریابی هیچ اطلاعی از این عملیات نداشت و از اینکه پیجرها به صورت فیزیکی در سرزمینهای اشغالی تحت نظارت موساد مونتاژ شده بودند، بیاطلاع بوده است. همچنین به گفته این مقامات آگاه، پیجرها دارای ویژگی منحصر به فردی بودند: یک بسته باتری که مقدار کمی از مواد منفجره قوی را پنهان میکرد.
بهعلاوه، دسترسی از راه دور موساد به دستگاهها نامرئی بود. یک سیگنال الکترونیکی از سوی سرویس اطلاعاتی میتوانست باعث انفجار هزاران پیجر در آنِ واحد شود اما برای اطمینان از حداکثر آسیب، انفجار همچنین میتواند توسط یک روش ۲ مرحلهای خاص که برای مشاهده پیامهای امن رمزگذاری شده لازم است، ایجاد شود.
یکی از این مقامها گفت: برای خواندن پیام باید ۲ دکمه را فشار میدادید. در عمل، این به معنای استفاده از هر ۲ دست بود. با انفجار پیجر هر ۲ دست آسیب میدید و بنابراین، آنها دیگر نمیتوانند بجنگند.