برخی از مطالعات نشان داده‌اند که پوست میوه‌ها و توت‌ها حاوی ترکیبات فنلی بیشتری نسبت به خود میوه است. بنا بر یافته‌های محققان، فنل‌ها دارای اثرات ضد التهابی و ضد میکروبی هستند و همچنین از سلول‌ها در برابر آسیب توسط اشکال خاصی از اکسیژن محافظت می‌کنند.
از طرفی دانشمندان دیگر می‌گویند که پوست میوه‌ها و سبزیجات ممکن است حاوی آفت کش‌ها و مواد سمی باشد که برای کشتن آفات و پاتوژن‌های گیاهی استفاده می‌شوند. فقط تمیز کردن درست و با کیفیت بالا می‌تواند این آلودگی‌ها از از بین ببرد.
به گفته کارشناسان موسسه آلرژی غذایی لس آنجلس، خوردن میوه با پوست یا بدون پوست به ترجیحات شخصی بستگی دارد. تنها گروهی از افرادی که توصیه می‌شود از پوست کندن میوه اجتناب کنند، افرادی هستند که آلرژی دارند. احتمال بروز واکنش حاد در افراد مبتلا به سندرم آلرژی غذایی گرده بیشتر است. واقعیت این است که آلرژن‌های غذایی موجود در میوه‌ها از نظر ساختار شبیه به آلرژن‌های موجود در علف و گرده هستند.
سندرم آلرژی غذایی به ندرت منجر به آنافیلاکسی می‌شود که یک واکنش حاد تهدید کننده زندگی است؛ اما برای جلوگیری از کهیر، خارش و مشکلات معده، به افراد مبتلا به آلرژی توصیه می‌شود که پوست گلابی، سیب، گیلاس، هلو و کیوی را بگیرند.
