به گزارش ورزش سه، دیشب در برنامه فوتبال برتر یک اتفاق ویژه افتاد و بالاخره بعد از ماه ها انتظار، دمویی از برنامه ای نشان داده شد که حرف ها و حدیث های زیادی از جنبه های مختلف درخصوص آن به میان آمده بود.
آقای جلالی بعنوان تکنیکال دایرکتور فدارسیون فوتبال ایران و مسئول پروژه ارائه شده، مهمان برنامه بودند و با ذکر این مطلب که بیش از 100 نفر و بدون هیچ پرداختی و چشم داشتی در تدوین این برنامه نقش داشتند صحبت های خود را آغاز کردند.
*اولین نکته: این بیش از 100 نفر دقیقا چه افرادی هستند و با چه تخصص و دانشی در خصوص فوتبال، مدیریت و برنامه ریزی آن در تدوین این برنامه سهیم بوده اند؟ تا آنجایی که ما می دانیم افراد متخصص در امر مدیریت و برنامه ریزی افراد گران قیمتی در مارکت مشاوره هستند و طبیعتا افراد نامدار و با دانش حوزه مدیریت بدون هیچ چشم داشتی در این پروژه شرکت نمی کنند و اگر کسی در این پروژه بدون دریافت هیچ مبلغی شرکت کرده باشد، شاید برای تقویت رزومه خود بوده و با عذرخواهی می توان این نتیجه را گرفت که این برنامه توسط افراد متخصصی نوشته نشده است.
*نکته بعدی که بسیارمتعجب کننده بود: در بین این 100 نفر از دوستان یک نفر نبوده است که کار با پاورپوینت را بلد باشد و متاسفانه پرزنتیشنی که آماده شده بود، حتی در حد ضعیف ترین پرزنتیشن های کلاسی در دانشکده های نه چندان مطرح کشور هم نبود. درواقع این نکته مهم در نگاشت این برنامه 12 ساله برای مهمترین رشته ورزشی در ایران است که جوانهای بسیاری در آن مشغول به کارند. رویکرد به آینده تنها با استفاده از قیود زمان رخ نخواهد داد و باید در همه جزییات نگاه به فردا باشد که این ارائه در همان قدم اول کل نگاه آینده‌گرای این گروه را زیر سئوال می‌برد.
*نکته دیگر بحث مربوط به چالش های 10 سال آینده فوتبال ایران است و درحالی این چالش ها مطرح شده اند که جای تعجب دارد هیچ صحبتی از زیرساخت ها در بین این چالش ها نشده بود و انگاری در کره ای دیگر زندگی می کنیم و فقط تنها مشکلمان رشد منفی جمعیت است. همچنین در این چالش ها هیچ صحبتی درخصوص مسائل بسیار مهم مثل مشکلات مربوط به حق پخش، اسپانسرشیپ و سایر جریان های درآمدی نشده است و یا بحث تکنولوژی کاملا مغفول مانده است. بعنوان مثال گفته شد این بود که یکی از چالش های فوتبال ما این است که ما مدیریت بازیکنان بزرگ را بلد نیستیم. آیا واقعا این مسئله از حق پخش مهم تر بود؟ موضوع پیشرفت رقبای منطقه‌ای یا مهاجرت بازیکنان مستعد نیز به سادگی و با ارائه چند فکت پیش پاافتاده کاملا قابل رد کردن اند.
*مجید جلالی در بخشی از حرفها به این نکته اشاره کرد که یکی از مشکلات بزرگ فوتبال ایران سهم خواهی سیاسیون است اما در برنامه ارائه شده قرار بر این است که شش وزارتخانه درگیر خواهند بود و آنها باید از این برنامه حمایت کنند. این تضاد را چگونه می خواهید برطرف کنید؟
*سوالی که مطرح می شود این است که مفروضات این برنامه هرچند وقت یکبار مورد بازبینی قرار می گیرند؟ یادمان باشد که ستاد تدوین این برنامه بایستی ماهیگیری را به فدراسیون یاد بدهد نه اینکه بخواهد یک برنامه (یک ماهی) را به فدراسیون بدهد و مدتی هم اجرایی کند و تمام. در دنیایی که همه چیز درحال تغییر است مفروضات نیز به سرعت درحال تغییر هستند و بایستی به طور ممتد مورد بازبینی قرار بگیرند.
شاید آقای جلالی و تیم صدنفره اش به‌جای تدوین برنامه برای 12 ساله در راستای مشکلات فعلی و حال حاضر فوتبال گامهای مثبتی را برمی داشتند و به اصطلاح Quick win بدست می آوردند؟ آن وقت حمایت سایر ذی نفعان فوتبال را هم قطعا پشت خود می دیدند.
*نکته جدی مورد بحث این است که جایگاه فوتبال زنان در برنامه شما کجاست؟ اصلا بین این 100 نفر افراد متخصصی درخصوص فوتبال زنان حضور داشتند؟
* موضوع زیرساخت بعنوان مهمترین چالش فوتبال ایران در کجای این برنامه قرار دارد؟
*اگر در بخش رویدادهای پیش رو چنانچه تیم های ملی به اهداف خود نرسند، چه اتفاقی می افتد؟در اسلایدهای آقای جلالی (بعنوان یکی از اهداف) عنوان شده بود در سال 2029 قصد داریم که در بازیهای آسیایی تیم فوتبالمان به مرحله یک چهارم نهایی برسد، این جا دو مسئله مطرح است اول اینکه اصلا در سال 2029 بازیهای آسیایی تابستانی برگزار نمی‌شود. دوم اینکه در رویدادهای پیش رو گفته شده که تیم زیر 23 سال به المپیک 2028 صعود نماید. خب درچنین شرایطی احیانا صرف حضور در هشت تیم برتر در بازی های آسیایی بعدی در سال 2030 هدف کوچک و پیش پاافتاده‌ای نخواهد بود؟ (همین حالا هم حذف در مرحله یک چهارم نهایی بازیهای آسیایی برای ما فاجعه است.)
