طی سال‌های گذشته «شیفت تقاضا» به واحدهای مسکونی کممتراژ به شکل تصاعدی افزایش یافت به‌طوری که هم تقاضای مصرفی و هم تقاضای سرمایه‌‌‌ای خرید مسکن به سمت خرید آپارتمان کممتراژ حرکت کردند تا بودجه مورد نیاز برای خرید با توان مالی سازگار شود. این حرکت روی سطح قیمت فروش واحدهای ریزمتراژ اثر تورمی گذاشته است. اکنون، سطح کمتر «قیمت پیشنهادی» ریزمتراژها در مقایسه با سطح قیمت مسکن شهر، با آن اتفاق رخ داده، در تضاد است. بررسی‌‌‌های «دنیای‌اقتصاد» برای پاسخ به این پرسش حاوی دو نکته است. نکته اول، عمربنای آپارتمان‌‌‌های لیست شده در نبض بازار مسکن است. این واحدها با میانگین عمر بنای ۸ سال ساخت، به بازار عرضه شده‌‌‌اند و واحد مسکونی زیر ۵ سال ساخت در آنها وجود ندارد. به این ترتیب، سن بالای این آپارتمان‌‌‌های ریزمتراژ روی سطح قیمت آنها و مقایسه با میانگین قیمت مسکن کل بازار مسکن شهر، اثرمعناداری دارد. نکته دوم نیز به فراوانی واحدهای مسکونی کم متراژ و ریزمتراژ در مناطق پایین شهر نسبت به مناطق بالا مربوط می‌شود که این هم در نسبت مقایسه‌‌‌ای قیمت، تاثیر کاهشی می‌‌‌گذارد.
