به گزارش ایسنا، تحلیلگر انگلیسی در مقاله‌ای با اشاره به نقش کلیدی سازمان ملل متحد در شکل‌گیری و به رسمیت شناخته شدن رژیم جعلی صهیونیستی، گزارش داد، این سازمان باید با اخراج این رژیم، اقتدار خود را احیا کرده و نشان دهد که برای نیروهای حافظ صلح خود ارزش قائل است.
«مهدی حسن» روزنامه‌نگار و نویسنده بریتانیایی در مطلبی در روزنامه «گاردین» نوشت، در یک سال گذشته رژیم صهیونیستی حملات متعددی را به چندین کشور و سرزمین اشغالی انجام داده است، از جمله نوار غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه و یمن.
بااین‌همه، حملات رژیم اشغالگر به سرزمین‌های اشغالی و کشورها محدود نمی‌شود. به گزارش گاردین، این رژیم یک نهاد مهم بین‌المللی را هم هدف حملات و لفاظی‌های وحشیانه خود قرار داده است، یعنی سازمان ملل متحد.
«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این نهاد را «حقیر»، «خانه تاریکی‌ها» و محل تجمع عقاید «یهودستیزانه» توصیف کرد.
سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل نیز در مجمع عمومی یک نسخه از منشور ملل متحد را پاره کرد و گفت مقر این سازمان در نیویورک باید نابود شود.
«یسرائیل کاتس» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی هم در اوایل ماه میلادی جاری «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل را یک «عنصر نامطلوب» نامید و گفت از ورود وی به اراضی اشغالی جلوگیری خواهد شد.
کابینه رژیم صهیونیستی همچنین به‌صورت فعالانه به کمیسیونی که از سوی سازمان ملل دستور تحقیق درباره عملیات طوفان الاقصی را داشت، اجازه دسترسی به شواهد لازم برای بررسی این عملیات را نداده است. علاوه بر این، صهیونیست‌ها سعی دارند آژانس کاریابی و امداد سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی موسوم به «آنروا» را به‌عنوان یک «سازمان تروریستی» اعلام کند.
صهیونیست‌ها در یک سال گذشته مدارس، انبارها و اردوگاه‌های آوارگان سازمان ملل در غزه را بمباران کرده‌اند و دست‌کم ۲۲۸ کارمند سازمان ملل را به شهادت رسانده‌اند؛ آماری که به گفته دبیرکل سازمان ملل از زمان تاسیس این سازمان، بی‌سابقه است.
در روزهای اخیر هم نظامیان صهیونیست به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان حمله کرده‌اند، نیروهایی که با نام اختصاری «یونیفل» شناخته شده و از سال ۱۹۷۸ در این منطقه حضور دارند. در این حملات، دست‌کم پنج نیروی یونیفل مجروح شده‌اند.
مهدی حسن در این گزارش با طرح این پرسش که چطور این اقدامات قابل‌قبول و قانونی در نظر گرفته می‌شود، یک پرسش اساسی‌تر را مطرح کرد: «چرا به اسرائیل اجازه داده‌اند که هنوز هم عضو سازمان ملل متحد باشد؟ چرا از نهادی که دائماً به آن حمله کرده و آن را تضعیف می‌کند، اخراج نمی‌شود؟ بله، هستند اعضایی که حقوق بشر را نقض کرده و همچنان عضو سازمان ملل هستند... اما هیچ یک از این اعضا مرتکب کشتار جمعی کارمندان سازمان ملل نشده و با تانک‌های خود به مقرهای این سازمان حمله نکرده‌اند... هیچ عضوی در ۶۰ سال گذشته به خود اجازه نداده دبیرکل سازمان ملل را یک عنصر نامطلوب اعلام کند!»
به گفته این روزنامه‌نگار انگلیسی، باقی ماندن رژیم اشغالگر در سازمان ملل از خلاء قانونی ناشی نشده، زیرا در ماده ششم منشور ملل متحد آمده است: «عضوی از سازمان ملل متحد که اصول منشور ملل متحد را نقض کند، می‌تواند با پیشنهاد شورای امنیت به مجمع عمومی، از این سازمان حذف شود.»
به گزارش گاردین، ممکن است برخی بگویند که هیچ عضوی تاکنون با استناد به ماده ۶ اخراج نشده و حمایت تمام‌عیار ایالات متحده از رژیم صهیونیستی هم مانع از تصویب قطعنامه‌ای در شورای امنیت برای اخراج این رژیم خواهد شد، با این حال همواره می‌توان راه‌هایی برای دورزدن شورای امنیت پیدا کرد.
به‌عنوان مثال، در سال ۱۹۷۱، کشورهای سوسیالیست و پیرو جنبش عدم تعهد، در مجمع‌عمومی سازمان ملل رای دادند تا جمهوری خلق چین را به‌عنوان «تنها نماینده قانونی چین در سازمان ملل» به رسمیت بشناسند، اقدامی که به جایگزین شدن نمایندگان «جمهوری چین» با «جمهوری خلق چین» منجر شد. این امر نه با دخالت شورای امنیت، بلکه با رای مجمع عمومی انجام شد و این در حالی است که «جمهوری چین» یکی از اعضای بنیان‌گذار سازمان ملل متحد بود.
«توماس گرانت» استاد حقوق بین‌الملل و مشاور سابق وزارت امور خارجه آمریکا می‌گوید این اقدامات از فرایندها و پروسه‌های مرسوم که در منشور ملل متحد آمده، پیروی نکردند. به گفته او، هرگاه اعضای سازمان متحد به این نتیجه برسند که رفتار یکی از اعضای این سازمان نیاز به رسیدگی جدی دارد، بداهه‌پردازی کرده و شیوه‌ای برای تنبیه آن عضو پیدا می‌کنند.
مهدی حسن این پرسش را مطرح می‌کند که چه چیزی در حال حاضر برای کشورهای عضو سازمان ملل متحد از حمله یکی از این اعضا به خود سازمان ملل و پرسنل، مقر و منشور آن مهم‌تر است؟ او با اشاره به بیانیه اخیر ۴۰ کشور جهان در محکومیت حمله گستاخانه صهیونیست‌ها به نیروهای یونیفل، تاکید کرد این صحبت‌ها کافی نیست و سازمان ملل اکنون باید اقدامی عملی انجام دهد.
دولت اسرائیل ممکن است بخواهد وانمود کند که سازمان ملل متحد، و به ویژه مجمع عمومی، نامربوط، ناتوان و مملو از تعصبات یهودستیزانه است، با این حال اسرائیل تنها به دلیل قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل امروز وجود دارد. اعلامیه استقلال سال ۱۹۴۸ هفت ارجاع مختلف به سازمان ملل می‌دهد که همگی فوق‌العاده مثبت و همیشه بسیار سپاسگزار هستند.
این تحلیلگر انگلیسی با اشاره به اینکه سازمان ملل متحد نقش اساسی در به رسمیت شناخته‌شدن رژیم صهیونیستی توسط برخی کشورها داشته، تاکید کرده، امروز با گذشت ۷۰ سال از این اتفاق، سازمان ملل می‌تواند با اخراج رژیم اشغالگر پیامی قدرتمند به صهیونیست‌ها و تمام مردم جهان ارسال کند؛ اینکه اقتدار این سازمان هنوز برقرار است و جان کارکنان سازمان ملل و حافظان صلح نیز اهمیت دارد.
به گزارش گاردین، سازمان ملل متحد باید با اخراج رژیم صهیونیستی، نشان دهد یک عضو سرکش در این سازمان نمی‌تواند به فاصله گرفته از این نهاد بین‌المللی ادامه داده و علیه آن اعلان جنگ کند.
انتهای پیام
