به گزارش "ورزش سه"، ایگور ژسوس، مهاجم بوتافوگو، که یک آسیبدیدگی جدی را پشت سر گذاشت، بازی برای امارات متحده عربی را رد کرد و به آرزوی خود برای پوشیدن پیراهن برزیل رسید.
او همچنین پیشنهاد عجیب لولا برای حذف بازیکنانی که در خارج از لیگ داخلی برزیل بازی میکنند را تقویت میکند: «در اینجا بازیکنان خوبی با همان کیفیت وجود دارند. به کسانی که اینجا هستند فرصت دهید.» رئیس جمهور برزیل تأکید کرد.
شماره 9 بوتافوگو که اندریک، بازیکن رئال مادرید، را برابر پرو نیمکت نشین کرد، یکی از درخشان ترین های برزیل در فیفا دی اکتبر بود. او در نخستین بازی خود در پیروزی مقابل شیلی (۱-۲) گل زد و در پیروزی پرگل برابر پرو (۴-۰) یک پنالتی گرفت و یک پاس گل نیز داد.
ایگور می گوید: «مدت زیادی است که تلاش میکنم. پتانسیل خود را میشناختم و میدانستم که به تیم ملی خواهم رسید اما همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. نمیدانم در دو سال آینده چه خواهد شد. ممکن است در جام جهانی باشم یا ممکن است نباشم، اما برای نمایندگی از کشورم هر روز بیشتر تلاش خواهم کرد.»
او به این ترتیب وعدهای را که به مادرش داده بود، تحقق بخشید. دیانا، مادر ایگور، می گوید «او در ۱۲ سالگی به کوریبیتا رفت و خیلی گریه کرد. گفتم پسرم، اگر میخواهی، برگرد اما او پاسخ داد، نه مامان، من میخواهم بجنگم چون میخواهم فوتبالیست بزرگی شوم. یک روز تو من را در تیم ملی خواهی دید.»
"یک مهاجم گرسته درون محوطه"
ایگور ژسوس که در ۱۹ بازی با بوتافوگو هفت گل زده و یک پاس گل به ثبت رسانده، خود را به عنوان "شکارچی درون محوطه" تعریف میکند: «من شوت و قدرت سرزنی خوبی دارم. در آنجا متخصص هستم. هر چه نزدیکتر به دروازه باشم، بهتر است.»
او بازی برای امارات را رد کرد
مسیر حرفهای ایگور ژسوس کمی غیرمعمول بوده است. او از آکادمی کوریبیتا که در سال ۲۰۲۰ به لیگ برتر صعود کرد، به شباب الاهلی در سال ۲۰۲۰ پیوست. او در امارات به طور پیوسته گلزنی کرد: ۴۳ گل و ۲۰ پاس گل در ۸۷ بازی. البته همه چیز هم خوب نبود: یک آسیبدیدگی او را نزدیک به یک سال از میدان دور نگه داشت. او در سپتامبر ۲۰۲۲ بازگشت.
امسال، پس از پایان قراردادش، به صورت آزاد به بوتافوگو برگشت. او از پیشنهادات بیبهره نبود. حتی قبل از اینکه نخستین بازی خود را انجام دهد، دو پیشنهاد ۱۰ میلیون یورویی (النصر و الوصل) برای بازگشت به خاورمیانه را رد کرد.
علاوه بر یک پیشنهاد مالی وسوسهانگیز، فرصتی برای بازی با پیراهن امارات نیز وجود داشت. او حتی پاسپورتش را هم داشت. با این حال، هرگز تسلیم نشد و اکنون رویای خود را تحقق بخشیده است: نخستین بازی ها با برزیل و دیدن افق جام جهانی ۲۰۲۶.