به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، همزمان با اوج‌گیری تنش‌ها در منطقه غرب آسیا میان محور مقاومت و رژیم صهیونیستی و حامیانش، دولت انگلیس نیز به عنوان عضوی از محور غربی در تلاش است تا در روندهای جاری در منطقه نقش فعال‌تری ایفا کند.
انگلیس برخلاف آمریکا و رژیم صهیونیستی در چهارچوب سنت سیاسی این کشور تلاش دارد تا در پشت پرده بازیگری کند. در همین راستا گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد سفیر انگلیس در بیروت به دنبال انعقاد قرارداد نظامی برای استقرار نیروهای نظامی این کشور در لبنان است.
براساس پیش‌نویس این توافق 20 بندی که در اختیار برخی رسانه‌های لبنانی قرار گرفته، لندن از مقامات لبنانی خواسته تا تسهیلات مورد نیازی برای جابجایی نیروهای نظامی انگلیسی در داخل لبنان را بدون محدودیت فراهم نماید.
لندن در این توافق نظامی خواستار امتیازهایی است که ناقض حاکمیت لبنان است که از آن جمله اجازه تردد در خاک لبنان با لباس نظامی و اسلحه، مصونیت نیروها و حق ورود به خاک لبنان برای ماموریت‌های ضروری (بدون مشخص کردن مصادیق احتمالی چنین ماموریت‌هایی) است.
سوال مهم این است که هدف انگلیس از تلاش برای بازگشت به فضای لبنان چیست و این کشور در روزهای اوج گیری بحران‌های منطقه‌ای چه اهدافی را در لبنان دنبال می کند؟
از منظر منطقه‌ای، روشن است که هدف اصلی لندن تقویت موضع محور حامیان رژیم صهیونیستی در لبنان به منظور مقابله با نیروهای حزب‌الله در پائین رود لیتانی و در ادامه پیشبرد سناریوی خلع سلاح مقاومت است.
نیروهای انگلیسی تحت عنوان آموزش و سازماندهی تلاش خواهند کرد تا ارتش لبنان را برای مقابله با مقاومت در جنوب سازماندهی کنند. حتی این ارزیابی را می‌توان مطرح کرد که لندن به مانند تل آویو به دنبال احیای نیروهای شبه نظامی شبیه به «ارتش آنتوان لحد» در مناطق جنوب لبنان باشد. ارتش آنتوان لحد مجموعه‌ای شبه نظامی از میان فالانژهای لبنانی بود که با حمایت رژیم صهیونیستی در مناطق جنوب لبنان حضور داشتند که سرانجام در سال 2000 بعد از عقب نشینی ارتش رژیم از جنوب لبنان، آنها نیز به داخل سرزمین‌های اشغالی گریختند تا این منطقه در اختیار اهالی جنوب لبنان قرار بگیرد.
لبنان , کشور سوریه , سازمان پیمان آتلانتیک شمالی | ناتو , رژیم صهیونیستی (اسرائیل) , کشور انگلیس ,
اما این تنها بخشی از داستان است و جنبه بین‌المللی تحرکات انگلیس برای ورود به لبنان غیرقابل چشم پوشی است. انگلیس بطور تاریخی اصلی‌ترین نیروی استعمارگر غربی در خاورمیانه بوده و از عدن تا اردن و بنادر خلیج فارس حضورپررنگی داشت که در دهه 70 میلادی به دلیل مشکلات اقتصادی وادار به عقب نشینی از اهداف استعماری‌اش در منطقه شد و جای خود را به آمریکا واگذار کرد.
با این حال در نتیجه تحولات سال‌های اخیر در روابط بین الملل به ویژه وقوع جنگ اوکراین، انگلیس تلاش دارد تا حضور پررنگ‌تری در منطقه داشته باشد. این امر زمانی اهمیت می یابد که بدانیم انگلیس با توجه به حضور روسیه در پایگاه طرطوس به دنبال حضور در لبنان است. نکته اینجاست که در این چهارچوب انگلیس و به تبع آن محور ناتو همزمان با نبردها در شمال دریای سیاه ممکن است در آینده نبرد را به سوی شرق مدیترانه ببرند؛ در نتیجه لندن علاوه بر قبرس به پایگاه دیگری در ساحل شرقی مدیترانه نیز نیاز دارد که در این شرایط لبنان بهترین گزینه است.
از این رو می‌توان این جمع‌بندی را مطرح کرد که جنگ امروز در لبنان و فلسطین را نباید صرفا با دیدگاه‌های منطقه‌ای مدنظر قرار داد و این جنگ بخشی از نبرد بزرگ‌تر و بین المللی است که غرب آسیا بخشی از آن است.
