به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، با وجود پیشرفتهای جهانی در توسعه انرژیهای پاک و تجدیدپذیر، ایران هنوز با چالشهای فراوانی در این زمینه روبرو است. مشکلات اقتصادی و زیرساختی، وابستگی به سوختهای فسیلی و کمبود سرمایهگذاری، مانع از بهرهبرداری صحیح از منابع انرژیهای پاک شدهاند. این در حالی است که کشورهای دیگر به سرعت در حال پیشرفت در این حوزه هستند و ایران میتواند با توجه به ظرفیتهای بالای طبیعی خود، به یکی از پیشگامان انرژیهای تجدیدپذیر تبدیل شود.
کمبود فناوری پیشرفته، تحریمها و محدودیتهای ارزی، همچنین زیرساختهای ناکافی، از دیگر موانع جدی در راه توسعه انرژیهای پاک در ایران به شمار میروند. علاوه بر این، عدم سرمایهگذاری کافی در این حوزه و یارانههای سنگین بر سوختهای فسیلی، باعث شده است که انرژیهای تجدیدپذیر از نظر اقتصادی رقابتی نباشند. به همین دلیل، ایران نیازمند برنامهریزی دقیقتر و سیاستهای حمایتی بلندمدت برای جذب سرمایهگذاری و توسعه فناوریهای نوین در این بخش است.
متخصصان بر این باورند که برای بهرهبرداری از انرژیهای پاک و تجدیدپذیر، ایران باید همکاریهای بینالمللی خود را تقویت کرده و زیرساختهای خود را به روز رسانی کند. به علاوه، سرمایهگذاری در نیروهای متخصص و تربیت مهندسین ماهر از دیگر اقدامات ضروری برای توسعه این حوزه به شمار میرود. به این ترتیب، اگر ایران بتواند سیاستهای منسجم و حمایتی را در این زمینه اجرایی کند، میتواند در آینده نه چندان دور، به یکی از قطبهای بزرگ انرژیهای تجدیدپذیر در منطقه تبدیل شود.
نوید فهیم زاده، کارشناس صنایع و معادن در گفت و گو با رکنا گفت: در نموداری که از 10 کشور مقصد سرمایه گذاری چین منتشر شده است، مشاهده می شود که سرمایه گذاری چینی ها در اسرائیل بین سال های 2010 تا 2017، حدودا 10 و نیم میلیارد تومان بوده، بعد از روی کار آمدن ترامپ، بین سال های 2018 تا 2024 رقم سرمایه گذاری افت بسیار چشمگیری داشته و به 1.3 میلیارد دلار رسیده است.
وی در ادامه تاکید کرد: در واقع وقتی ترامپ سند امنیت ملی آمریکا را به تصویب رساند، مستقیما به این موضوع اشاره کرد که چین به عنوان رقیب اصلی آمریکا مطرح است و باید هر کاری انجام شود تا چین را متوقف کرد. از آنجایی که اسرائیل هم در چهارچوب آن سند نقش داشت، سرمایه گذاری چین در آنجا به شدت پایین آمد.
این کارشناس صنایع و معادن افزود:حالا وقتی اسرائیل بازیگر آمریکا در منطقه شد و نقش جدیدی پذیرفت، توقع می رفت که ایران نیز مقصد خوبی برای سرمایه گذاری چینی ها شود؛ اما با وجود انعقاد قرارداد 25 ساله مابین ایران و چین، تمام رقم سرمایه گذاری چینی ها در ایران فقط 76 میلیون دلار شد!
نوید فهیم زاده تاکید کرد: سوال اینجاست که چرا چین که علاقه مند به سرمایه گذاری در ایران است و هم اینکه دیگر سرمایه اش را به اسرائیل نبرده است، با رقم بسیار پایینی، پای قرارداد 25 ساله با ایران آمد؟ پاسخ را می توان در نوع نگاه مسئولان ایرانی به جهان پیرامون خود جست و جو کرد. مسئولان ما همیشه درگیر رفتارهای درون نگر و کوتاه مدت بوده اند و همین که امروزشان را فردا کنند برایشان کفایت می کند. این در صورتی است که ایران می بایست با ارائه بسته های پیشنهادی، چین و حتی کشورهای همسایه از جمله امارات را پای میز تفاهم نامه های کلان اقتصادی می نشاند.
او افزود: شاید برایتان جالب باشد که بیشترین میزان واردات به ایران، از امارات انجام می شود و دیگر چین در رتبه نخست نیست. امارات خودش تولیدکننده نیست بلکه به عنوان یک واسطه است برای واردات محصولات آمریکایی به ایران به شمار می آید؛ این در حالی است که امارات 10 برابر بیشتر از ایران با چین همکاری می کند. در واقع با کنار هم گذاشتن اجزای این پازل به این نتیجه می رسیم که مسئولان ما همچنان که فکر می کنند با چین ارتباط زیادی داریم؛ در صورتی که آمارهای اینگونه نشان نمی دهد.
نوید فهیم زاده با اشاره به اینکه اگر ایران بسته مشترک همکاری با کشورها روی میز بگذارد ممکن است نتیجه بخش باشد، تاکید کرد: برای مثال جهت ایجاد یک پازل مشترک با امارتی ها، می توان از در انرژی های خورشیدی وارد شد. در واقع با توجه به اینکه امارات وسعت سرزمینی نداری، می توان طی یک تفاهمنامه مشترک، معین کرد که آنها در ایران سرمایه گذاری کنند و شهر خورشیدی بسازیم.