کارزار فشار حداکثری آمریکا علیه ایران در پی خروج این کشور از برجام، به اعتقاد کارشناسان شکستی جدی در سیاست خارجی آمریکاست.
خبرگزاری میزان - «گروه بین المللی بحران» در گزارشی به بررسی کارزار «فشار حداکثری» دولت آمریکا در دوره ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» درباره ایران پرداخته و ضمن توضیح دلایل ناکام ماندن این کارزار، تاثیر آن بر افزایش مخاطرات در منطقه غرب آسیا را مورد تاکید قرار می‌دهد.
به گزارش پایگاه «گروه بین المللی بحران»، دولت آمریکا در سال ۲۰۱۸ به مشارکت خود در
برجام پایان داده و کارزار فشار حداکثری براساس استفاده گسترده از تحریم‌های یکجانبه علیه ایران را ظاهرا با هدف دستیابی به توافقی بهتر آغاز کرد.
این استراتژی در تلاش بود تا تهران را وادار به توافقی شامل محدودیت‌های اضافی در برنامه هسته‌ای ایران و گسترش دامنه برجام به پوشش برنامه موشکی و طرح قدرت منطقه‌ای ایران کند.
اما این رویکرد بر ۲ فرض اشتباه استوار بود:
- نخست: فرض اینکه ایران به تحریم‌های آمریکا با افزایش فعالیت هسته‌ای خود پاسخ نمی‌دهد اما تهران در سال ۲۰۱۹، یک سال پس از خروج آمریکا از برجام و مشاهده عدم تحقق منافع مورد انتظار از برجام، اقدام به کاهش تعهدات خود کرد.
- دوم: فرض اینکه افزایش هزینه های اقتصادی منجر به اعطای امتیاز از سوی ایران یا تغییر در برنامه منطقه‌ای این کشور می‌شود.؛ اما ایران نه تنها امتیازی نداد و برنامه منطقه‌ای خود را نیز تغییری نداد.
از مهم‌ترین تاثیرات منفی این کارزار نیز می‌توان به ناکام ماندن تحقق مفاد برجام برای هر دو طرف اشاره کرد.
ضمن اینکه استراتژی «فشار حداکثری» با اجرای اقداماتی علیه ایران، سبب شد تا مخاطراتی جدی برای منطقه رقم بخورد که ایران و آمریکا را نیز تا آستانه درگیری نظامی مستقیم نیز پیش برد.
انتهای پیام/
منبع خبر "
خبرگزاری میزان" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد.
(ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
