به گزارش خبرنگار مهر، توسعه مواد زیستی پیشرفته با قابلیت بازتولید و انتقال دارو همچنان یک چالش در حوزه مهندسی بافت است.
در همین راستا گروهی از محققان با همکاری ژینا حدیثی و محسن اکبری روی طراحی، توسعه و استفاده از داربست نانوبیوکامپوزیت پژوهشی انجام داده‌اند. داربست زیستی مذکور از پلیمر فیبروئین ابریشم(SF)، هاردی استونیت (HT، نوعی کانی) و جنتامایسین (GEN) ساخته شده است.
داربست‌های نانو الیافی که از ویژگی‌های ساختاری یک ماتریکس خارج سلولی (ECM) تقلید می‌کنند، گزینه‌هایی مناسب برای مهندسی بافت‌های بدن هستند زیرا قابلیت‌های فیزیکی مشابهی برای بافت بومی را دارند و می‌توان از آنها برای رشد آزمایشگاهی مولکول‌ها و سلول‌ها در بافت استفاده کرد تا قسمت آسیب دیده بدن را ترمیم کنند.
قابلیت نانوفیبری از جنس فیبروئین ابریشم پشتیبانی مکانیکی مورد نیاز را فراهم می‌کند. در این میان هاردی استونیت (HT) به عنوان یک زیست فعال و مانع دارویی عمل می‌کند و جنتامایسین به عنوان عامل آنتی باکتریال روی آن قرار می‌گیرد.
نتایج منطقه مهار ضدباکتری (ZOI) نشان می‌دهد به کارگیری جنتامایسین به میزان قابل توجهی عملکرد آنتی باکتریال قالب را در برابر باکتری «ای کولای» و «استافیلوکوکوس اورئوس»( S. aureus) افزایش می‌دهد.
همچنین مطالعات سلولی با استفاده از استئوبلاست ها نشان می‌دهد افزودن هاردی استونیت، میزان سازگاری سلولی قالب‌ها را افزایش می‌دهد. استئوبلاست به یاخته‌هایی گفته می‌شود که استخوان‌های جدید را می‌سازند.
در این تحقیق علاوه بر حدیثی و اکبری، حمیدرضا بخششی راد (دانشگاه آزاد نجف آباد) محمد مهدی دهقان، سعید فرزاد مهاجری، حسین غلامی (دانشگاه تهران) و آناهیتا دیانوش (دانشگاه امیرکبیر) شرکت کرده‌اند.
