به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: وقتی سوء مدیریت اقتصادی، نابسامانی قیمت ها و ایجاد صف های بی خودی برای مرغ و روغن را می بینم، ناخودآگاه به یاد دو گزارش تکان دهنده از حامیان رسانه ای دولت می افتم؛
نخست؛ اظهارات محمد جواد روح سردبیر نشریه حزب اتحاد ملت (صدا) که پس از شوک گرانی بنزین و حوادث پس از آن، به انصاف نیوز گفت "
"چرا روحانی چهار روز قبل از گرانی بنزین آنگونه سخنرانی می‌کند؟ کدام رئیس‌جمهور اعلام کرده بود که فلان قدر کسری بودجه داریم؟ آقای روحانی در یزد از کسری بودجه گفت و یکسری حملات هم به رئیسی انجام داد. همین روش را در کرمان به شکلی دیگر ادامه داد.
مهم‌تر از همه اینها، اعلام کرد به توافقات پشت پرده هم پایبند است؛ همه اینها، یعنی روحانی می‌خواهد به هر قیمتی شده، دوباره مذاکره کند. اینجا بود که روحانی قمار کرد.
وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانه زنی کنند که مذاکره انجام شود.
می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، جامعه به هم می ریزد و روحانی خندیده است.
اینکه می گویند گران کردن بنزین تصمیم غیر کارشناسی و اطلاع‌رسانی آن هم غلط بوده؛ اتفاقاً از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع رسانی- در واقع اطلاع نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود.
روحانی قمار کرد تا ببیند نتیجه اش چه می شود. اما به نظر من، مقام‌رهبری هم پاسخ رییس‌جمهور را دادند. ایشان، مسئولیت تصمیم گرانی بنزین را پذیرفتند و مانع تشدید فشارها بر روحانی و سقوط احتمالی دولت شدند... در ماجرای بنزین؛ روحانی قمار کرد و رهبری هم ایستاد".
و دوم؛ گزارش خبرگزاری خبر آنلاین، وابسته به دو مقام دولتی -انتظامی و معزی- که 19بهمن92 در یادداشتی با عنوان «جایزه بهترین کارگردانی برای روحانی؛ در حاشیه چگونگی توزیع کالاهای اساسی» فاش کرد:
«توزیع سبد کالا باشیوه‌ای که انجام شد،نه یک اتفاق بود ونه عملی که تبعات آن برای روحانی ومردانش غیرقابل پیش‌بینی باشد.
او دقیقا همین-ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن زیر دست وپا- را پیش‌بینی می‌کرد و اصلا آن را برای پیشبرد استراتژی خارجی خود لازم داشت...
روحانی به یک نمایش برای ارائه در جشنواره‌های خارجی نیازمند بود؛ اینکه مردم حاضرند برای چند کیلو مرغ و برنج باهم درگیر شوند.
درست است که روش توزیع چندان مناسب نبود، اما اگر بتوان جایزه فستیوال جهانی را به خود گرفت، به تحقیر چند روزه‌ای که بازیگران آن شدند، می‌ارزید"!!
اما فارغ از این تحلیل ها، اگر خوش بینانه به صحنه بنگریم، آقای روحانی متاسفانه نه برنامه ای درونزا برای چاره جویی مشکلات اقتصادی داشته، و نه به مشورت های صاحب نظران مختلف در این زمینه بها داده است.
همچنان که "خواستن، توانستن است"، "نخواستن" هم، "نتوانستن" است! نوع مشکلات، چاره دارد و بالای 95 درصد این تدبیر ها را نیز باید در داخل جست و جو کرد. اما به نظر می رسد برخی دولتمردان، به دلایل مختلف، قادر به صرف کردن دو فعل "خواستن" و "توانستن" نیستند. به همین دلیل، حتی در حوزه دیپلماسی نیز از سوی دیگر کشورها جدی گرفته نمی شوند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
