به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، عیسی ساوه‌شمشکی بالاخره بعد از حدود 30 سال ریاست بی ثمر در اسکی، به دلیل بازنشسته بودن، از فدراسیون رفت تا نویدبخش پایان انحصارگرایی در ورزش‌های زمستانی و فدراسیون باشد اما با وجود رفتن پدر، سلطه خاندان در فدراسیون به پایان نرسید.
در چند سال ابتدایی دوران عیسی ساوه‌شمشکی، اسکی نتوانست عملکرد قابل توجهی داشته باشد اما در سالهای آخر ریاست، این ورزش در مسابقات آسیایی به مدال در رشته صحرانوردی دست پیدا کرد اما مرور این سالها، یک ناکارآمدی و رخوت را نشان می دهد که هرگز برای آن چاره ای اندیشیده نشد. همین نیز این ورزش را به یک حیاط خلوت تبدیل کرد و باعص شد تا به رشدی دامنه دار و همه جانیه نرسد و صرفا در اختیار یک اقلیت باشد.
بعد از بازنشسته شدن وی، تاریکی بر ورزش زمستانی ایران ادامه یافت و هنوز بعد از گذشت سالها، خبری از روشنایی نیست؛ به طوری که در این سالها هر روز شاهد افول ورزش‌های زمستانی بوده‌ایم.
* حکومت خانوادگی در اسکی
با وجود رفتن ساوه‌شمشکی پدر، انتخاب روسای متعدد هم کار اسکی را راه نینداخت و حتی بر حاشیه‌های تنها فدراسیون زمستانی کشورمان اضافه کرد؛ به طوری که این حاشیه‌ها حالا بیشتر از ورزش‌های زمستانی خودنمایی می‌کنند. علاوه بر این، انتخاب افرادی از وزارت ورزش برای مدیریت که حتی پایشان به چوب اسکی نخورده بود، بیشتر از قبل این ورزش را سمت پایین سوق داد. شاید تنها نقطه امید، اصلاحات و تحولی بود که ناصر طالبی در دوره ریاست کوتاه مدت خود در این فدراسیون ایجاد کرد. او که می خواست ریشه سالها بدبهتی اسکی را از بین ببرد، از سوی مدیران وقت وزارت ورزش حمایت نشد تا این ورزش بتواند به مسیر درست برسد. اگر از طالبی حمایتی درست صورت می گرفت، امروز اسکی در جایگاهی ویژه و قابل توجه بود.
علیداد ساوه‌شمشکی از اسکی‌باران قدیمی که سابقه حضور در المپیک زمستانی ۲۰۰۶ تورین ایتالیا را در کارنامه دارد، در گفت‌وگو با فارس، اظهار داشت: عیسی ساوه شمشکی در ۱۰ تا ۱۵ سال اول مشکلات زیادی در خصوص پیست‌ها داشت؛ به طوری که صحبت‌هایی هم مبنی بر تعطیلی آنها مطرح شد. اما این موضوع حل و در نهایت در سال های آخر ریاست او مدال آسیایی صحرانوردی و آلپاین کسب شد. از زمانی که او بازنشسته شد، وزارت ورزش با هماهنگی افراد را انتخاب کرد که نتوانستند با جامعه اسکی به نحو احسن کار کنند.
وی در خصوص فعالیت چند خانواده در رشته اسکی تصریح کرد: تقصیر از بالاست. وزارت ورزش در این چند سال نتوانسته در حد دیزین یا شمشک پیست بسازد. پیست ها کجا ساخته می شود؟ در ارتفاع. در ارتفاعات هم مردم بومی زندگی می‌کنند. به همین دلیل است که آنها راحت‌تر به رشته‌های زمستانی رو می آورند.
* انتصاب‌های نادرست و افول اسکی
انتخاب نادرست سرپرستان در مدت‌های طولانی باعث شد تا ورزش‌های زمستانی بیش از گذشته به سمت سراشیبی گرایش پیدا کند؛ به طوری که دیگر نه از رکوردهای خوب در مسابقات جهانی خبری بود و نه از چهره‌های مطرح در اسکی و ورزش‌های زمستانی.
علیداد ساوه شمشکی اظهار داشت: سیاسی نیستم. نمی‌توانیم بگوییم انتصاب نادرست بوده اما وزارت ورزش شاید زورش به کشتی نرسد که افراد غیرورزشی بگذارد اما برای فدراسیون‌هایی مانند ما افرادی را انتخاب می‌کند که تخصص این رشته را ندارند. حالا که رئیس جدید فدراسیون معرفی شده، بهتر است از نفر دوم به بعد با جامعه اسکی همراه باشد.
بعد از روی کار آمدن سیدعبدی افتخاری امیدها برای توسعه این ورزش زیاد شد اما عضویت در هیات اجرایی کمیته ملی المپیک و پست‌های جدید، او را از اسکی دورتر کرد و قهر و آشتی‌ها و حاشیه‌ها باز هم در فدراسیون پررنگ شد. با پایان دوره 4 ساله وی و مطرح شدن بازنشسته شدن، گزینه‌ای برای سرپرستی معرفی شد که همه ورزشی‌ها را در بهت فرو برد و انتقادات زیادی به مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و جوانان مطرح شد.
بالاخره بعد از چند ماه دوره سرپرستی، انتخابات فدراسیون برگزار و عباس نظریان 17 دی‌ماه به عنوان رئیس جدید معرفی شد. با آغاز دوره ریاست وی، تیم‌های ملی آلپاین و صحرانوردی به 2 رقابت جهانی اعزام شدند اما با توجه به شرایط موجود عملکرد خوبی را از اسکی‌بازان کشورمان شاهد نبودیم. اکنون و در پایان فصل سرد سال، امیدها به نجات این ورزش از رخوت و سکون چندین ساله، رو به افول است و به نظر می رسد فدراسیون همچنان حیاط خلوتی برای اقلیتی خاص باشد.
انتهای پیام/
