تنها به دلیل شکل‌گیری چشم‌انداز مثبت در ماه‌های اخیر شاهد افزایش صادرات نفت ایران به چین هستیم .آمارها نیز موید این نکته است. این اتفاق در حالی رخ داده است که هنوز اتفاقی عملی در حوزه روابط ایران و آمریکا رخ نداده است و ایران همچنان در تحریم نفتی به سر می‌برد.
ایران اما لازم است خود را مهیای آینده‌ای بهتر کند. پیش‌بینی‌ها بر این استوار است که فشار آمریکا به ایران در هر صورت کاهش خواهد یافت و نظارت سفت و سخت بر تحریم‌های ایران از میان خواهد رفت در نتیجه روزنههایی برای بهبود روابط ایران با شرکای مهمش که چین یکی از آنهاست، باز خواهد شد. افزایش صادرات نفت به معنای افزایش توان اقتصادی ایران و بالا رفتن توان اقتصادی کشور است اما باید در نظر داشت تزریق پول نفت به امور جاری اشتباهی است که طی همه سال ها اتفاق افتاده است.
در هر صورت ایران لازم است با تعیین تکلیف ماجرای اف‌ای‌تی‌اف ، خود را مهیای رفع تحریم‌های نفتی و افزایش فروش نفت نماید. در این مسیر شرکت‌های بزرگ پتروشیمی نیز با توسعه صادرات روبرو خواهند شد. اما شاید این سئوال مطرح باشد که پتانسیل توسعه روابط ایران و چین چقدر است؟ بررسیها نشان می‌دهد حجم مراودات ایران و چین در سال سخت 2020 کمتر از بیست میلیارد دلار بوده است. در حالی که قبل از شروع تحریم‌ها و در سال 2014 رابطه تجاری میان دو کشوربالغ بر 52 میلیارد دلار بود. بنابراین هدف گذاری 60میلیارد دلاری برای آینده روابط تجاری میان ایران و چیندور از ذهن نیست و قابل تحقق خواهد بود. این پیشبینی از مدتها قبل صورت گرفته است.
شاید بتوان به جرات گفت ایران و چین ظرفیت دستیابی به روابط صد میلیارد دلاری را نیز دارا هستند از این رو ایران لازم است با تعیین تکلیف ماجرای اف‌ای‌تی‌اف ، امکان مراوده با کشورهای جهان ، خصوصا چین را فراهم نماید.
*رییس اتاق بازرگانی ایران و چین
223223
