به گزارش روز سه شنبه ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، تمام تلاش های قبلی برای ساخت منسوجات پلاستیکی در نتیجه ناتوانی پلی اتیلن در دفع و تبخیر رطوبت با مشکل مواجه شده اند، اما اکنون محققان دانشگاه MIT از پلی اتیلن الیافی تولید کرده اند که آب را سریعتر از پنبه، نایلون، پلی استر و سایر منسوجات معمولی جذب و تبخیر می کند.
این محققان امیدوارند فناوری آنها انگیزه ای برای بازیافت پلاستیک شود. آنها این پارچه های پلاستیکی را بیش از یک راه حل برای حل مشکل آلودگی پلاستیکی می دانند و اظهار می دارند که پارچه های پلاستیکی ابداعی آنها در طول چرخه عمر خود نسبت به پارچه های پنبه ای و نایلونی سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند.
پلی اتیلن متداول ترین پلاستیک در جهان است. مولکول های هیدروژن کربن آن زنجیرهای «تفلونی مانندی» تشکیل می دهند که در برابر اتصال با آب و سایر مولکول ها مقاومت می کنند.
پیشتر گفته می شد پارچه پلی اتیلنی ممکن است شما را خُنَک نگه دارد، اما به دلیل رد آب، قادر به جذب آب و عرق نیست و به همین دلیل به عنوان یک پارچه کارآمد نخواهد بود.
اما این محققان با استفاده از تولید استاندارد منسوجات، پودر پلی اتیلن را به الیاف نازک تبدیل کردند. آنها از کشف اینکه این رویه ساخت الیاف باعث شد پلی اتیلن به طور ضعیفی آب دوست شود - یعنی مولکول های آب را جذب کند، اما آن را دفع نکند - متعجب شدند.
برای ایجاد منسوجات پوشیدنی، محققان الیاف خود را دوباره به داخل دستگاه «اکسترودر» وارد کردند و فیبرهای مختلفی را به نخ هایی تبدیل کردند که می توانند به هم بافته شوند. الیاف ذوب شده نخ هایی را تولید می کنند که توانایی جذب و به دام انداختن رطوبت جذب شده در سطح نخ را دارند.
ماشین های اکسترودر با کاربردهای متنوع بطور گسترده در صنعت لاستیک و پلاستیک مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مدل های رایانه ای و تغییراتی در روند تولید نشان دادند که می توان با تغییر قطر و ترتیب الیاف آن، توانایی فتیله سازی نخ را بهبود بخشید. اگرچه توانایی فتیله سازی مواد پس از چندین بار خیس شدن کاهش می یابد، اما محققان متوجه شدند که ویژگی های فتیله سازی آن را می توان با اصطکاک و نور فرابنفش تازه کرد.
مشروح این مطالعه در مجله Nature Sustainability منتشر شده است.
