به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛پای درد دل خیلی از زنان ورزشکار که بنشینی خیلی های شان از سختی ها می گویند،از یک سری کارشکنی که در بعضی از رشته ها بیشتر است و از یک سری تبعیض های آشکار.حالا آنها که سهمیه المپیک می گیرند واقعا کار بزرگی را انجام می دهند.کاری که پشت آن سال ها تلاش خوابیده،سال ها زحمت و تمرینات سخت و سال ها خودباوری که پرچم زنان ورزشکار در ایران را بالا نگه داشته است.۱۴۰ روز از عید نوروز ۱۴۰۰ که بگذرد مهمترین تورنمنت ورزشی جهان آغاز می شود.آنجا در ورزشگاه اصلی شهر توکیو،زمانی که کاروان ایران دارد رژه می رود قطعا زنان هم حضور خواهند داشت.شاید مثل دوره های قبل یکی شان پرچمدار کل کاروان باشد که اگر هم نباشد همان حضور،همان رژه و همان مسابقه دادن بغضی است که خیلی از ورزشکاران داشته و دارند.این را فقط زنانی متوجه می شوند که سال ها این بغض را فرو خورده و سال ها جنگیده اند تا در ژاپن،یکی از مهمترین اتفاقات زندگی خودشان را تجربه کنند.
زنانی که خیلی وقت ها از روی موانع پریده،خیلی وقت ها تیرشان به هدف خورده و خیلی وقت ها با سرعت باد دویده اند تا اجازه ندهند کسی به آنها بگوید:«شما نمی توانید.»
مشروح این گزارش را اینجا بخوانید.
۲۵۸ ۲۵۱
