به گزارش ایرنا، انتخابات ریاست جمهوری همیشه از اهمیت بالایی برخوردار بوده چرا که طبق قانون اساسی رییس جمهوری دومین شخص نظام جمهوری اسلامی ایران است و در تعیین سیاست‌های کشور نقش تعیین کننده دارد. از سوی دیگر از منظر سیاسی هم، ریاست جمهوری جایگاه رفیعی است که حضور هر فردی در این جایگاه، بازتاب وسیعی در سطح داخلی و بین‌المللی دارد. انتخابات سال آینده ریاست جمهوری؛ اما از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار است و قابل مقایسه با انتخابات ادوار گذشته نیست.
انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم مهم است، چرا که در مقطعی برگزار می‌شود که ایران از سد تحریم های ظالمانه آمریکا گذشته و کشور آماده عبور از رکود و رشد منفی و ثبت رشد مثبت اقتصادی است. بنابراین مهم است که چه فردی و با چه تفکراتی سکان قوه مجریه را به دست خواهد گرفت. اما از طرف دیگر هم اهمیت انتخابات سال آینده به این نکته بر می‌گردد که با توجه به مشکلات انباشته شده و مشکلاتی که در نتیجه تحریم های ترامپ برکشور تحمیل شده موانع زیادی برای حرکت وجود دارد که دولت بعدی باید بتواند این موانع را کنار زده و سطح زندگی مردم را بهبود ببخشد. امری که نیازمند حضور شایسته ترین افراد در قوه مجریه را می طلبد.
اهمیت انتخابات سال آینده باعث شده احزاب و جریان های سیاسی به دنبال توانمندترین فرد خود برای معرفی به مردم باشند. چرا که افراد سطح متوسط و ضعیف قطعا نخواهند توانست از پس مشکلات برآمده و قطار پیشرفت کشور را به جلو حرکت دهند. رویکردی که منجر به امیدواری در سطح جامعه و مشارکت در انتخابات می‌شود اما قطعا کافی نیست. مشکلات و اتفاقات سال های اخیر باعث نا امیدی مردم از صندوق رای شده است. سردی انتخاباتی در سطح جامعه نمادی از این مساله است.
نهادها و افراد مختلفی در امر تحقق مشارکت حداکثری نقش دارند. از دولت گرفته تا مجلس، قوه قضاییه و مخصوصا شورای نگهبان که باید به وظایف خود عمل کنند. اما علاوه بر نهادهای رسمی نظام، احزاب سیاسی هم نقش به سزایی در فضای انتخاباتی به طور عام و بحث مشارکت به طور خاص دارند.
در گفتگو با «محمد باقر مکرمی پور» پژوهشگر علوم سیاسی به نقش احزاب در تحقق مشارکت حداکثری پرداختیم که در ادامه آن را می خوانید:
مشارکت نظام مند؛ اصلی‌ترین کار ویژه احزاب در انتخابات است
مکرمی پور با بیان اینکه احزاب سیاسی بر بستر تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی غرب جوانه زدند، گفت: مشارکت سیاسی از مهم ترین کار ویژه های احزاب سیاسی است. البته قبل از مساله مشارکت باید از موضوع عمیق تر و کلی‌تری شروع کنیم که بحث توسعه سیاسی است. در واقع یکی از ابزارهای توسعه سیاسی که مشارکت سیاسی هم ذیل این مفهوم تعریف می‌شود احزاب هستند. رقابت سالم، کارآمد و در جهت خیر عامه از نتایج حضور احزاب در عرصه سیاسی هستند.
این پژوهشگر علوم سیاسی با اشاره به سابقه تشکیل احزاب در ایران، بیان داشت: شکل‌گیری احزاب سیاسی در ایران به حدود یکصد سال قبل بر می‌گردد. در واقع بعد از انقلاب مشروطه احزاب به مرور شکل گرفته و فعالیت بیشتری در سطح جامعه پیدا کردند. با وجود این روند تاریخی هنوز احزاب جایگاه خود را در جامعه ایران پیدا نکرده است چرا که هدف حزب دست یابی به قدرت است و این امر در جامعه ما مذموم است.
مکرمی پور ادامه داد: مهم‌ترین دلیل ظهور احزاب شرکت قانون مند در اداره جامعه است. به این معنا که احزاب خواسته و مطالبات مردم را به حاکمیت منتقل می‌کنند. هر حزبی هم بخشی از جامعه را نمایندگی می‌کند. در واقع جامعه احساس می‌کند در عرصه اداره جامعه نماینده دارد و مطالبات و خواسته‌های جامعه منعکس می‌شود.
انتخابات حداکثری و کیفی بدون احزاب قدرتمند امکان پذیر نیست
وی با اشاره به تاکید رهبری مبنی بر مشارکت حداکثری در انتخابات، گفت: احزاب در این زمینه از دو بُعد اثر گذار هستند. بعد اول معرفی افراد پاک دست و توانمند به جامعه است. بعد دیگر هم، نمایندگی مطالبات مردم است. در حال حاضر خیلی از احزاب ما این ویژگی را ندارند. وقتی احزاب مطالبات مردم را نمایندگی نکنند طبیعی است که نخواهند توانست مردم را هم متقاعد به حضور در انتخابات کنند.
مکرمی پور در پایان افزود: بنابراین تحقق مشارکت حداکثری و کیفی نیازمند تقویت احزاب و اصلاح نگاه به احزاب در سطح جامعه و حاکمیت است. برای کوتاه مدت و انتخابات سال آینده هم به نظر می‌رسد اگر احزاب بتوانند آزادانه فعالیت کرده و افراد منطبق بر سلیقه خود را معرفی کنند که تا حدی اقشار مختلف جامعه نماینده داشته باشند می‌توان امیدوار به مشارکت قابل قبول بود.
