در این مراسم که شامگاه چهارشنبه در خانه بومیان کیش برگزار شد، سعید پورعلی خلیج فارس و جنوب را میزبان سنت‌های متکثر دانست و خاطرنشان کرد: میدان تاثیرات زندگی، تجارت و صتعت ساحلنشینان منحصر به محدوده زندگی خودشان نبوده و کل فلات ایران را دربرگرفته است. ساکنان سواحل خلیج فارس با دریا زندگی کرده اند و دریا مثل یک مادربخشنده برای آنها بوده است.
وی مردم حاشیه خلیج فارس را وابسته به مفهوم فرهنگ سواحلی دانست و افزود: این فرهنگ ما را وارد فضای گسترده و وسیع‌تری می‌کند که فراتر از مرزهای جنوبی است. عنصر پیونددهنده ایران فرهنگی در مرزهای جنوبی فرهنگ سواحلی است. با کاوش و توسعه روی این فرهنگ خویشان خود را گسترش داده ایم.
پورعلی زبان فرهنگ، را «خویشاوندساز» دانست و افزود: این زبان ارتباط ایجاد می‌کند و ما را از حرکت‌های خشن و تند که با روح و زندگی اجتماعی انسانها سازگاری ندارد، باز می‌دارد.
معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان با تاکید بر این نکته که ایران فرهنگی بزرگتر از ایران جغرافیایی است، تصریح کرد: ما بر اساس مشابهت زبانی و دینی با جنوب در خلیج فارس خویشاوندیم و باید تلاش کنیم این خویشاوندی را در این منطقه بر هم نزنند.
وی در ادامه به دستاوردهای شریفیان اشاره کرد و گفت: شریفیان توانست در سال ۹۴ یکی از میراث‌های فرهنگ سواحلی را که مهارت ساخت و نواختن نی‌انبان بود، در میراث فرهنگی ناملموس کشور ثبت کند. او در عرصه‌های نوروز، ورزش زورخانهای، شاهنامه خوانی، موسیقی سنتی و موسیقی بخشی خراسان، کارهای مختلفی انجام داده و حالا کار جدید خود را به کیش اختصاص داده است.
پورعلی ادامه داد: شریفیان را نباید در موسیقی خلاصه کرد. او پزوهش‌گری کاربلد در موسیقی جنوب است و جنوب را می‌پرستد و می‌سراید، حالا با کتابش به یکی از کیش‌پژوهان کشور تبدیل شده است.
معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان به نقش موسیقی در زندگی بومیان کیش اشاره کرد و گفت: مردم کیش با موسیقی میانه خوبی داشتند و آن را مذموم نمی‌شمردند. در مراسم‌ها، عروسی‌ها و مولودی‌های اهل سنت و شیعه استفاده از ساز مرسوم بوده و در مناسبت‌های مذهبی از موسیقی برای نشاط و شادی استفاده می‌بردند. حتی دستور کار صیادی با آواز همراه بوده است.
وی تاکید کرد: بنا داریم با محوریت موسیقی جنوب رویدادهای فرهنگی فاخری را ایجاد کنیم. برگزاری جشنواره «بابا الهوا» یکی از همین ایده هاست که از دل این کتاب به احیای فرهنگ جنوب بپردازیم.
معاون گردشگری سازمان منطقه آزاد کیش این کتاب را ادای دینی به بومیان کیش دانست و گفت: موسیقی عجین با زندگی مردم این متطقه است و بومیان اینجا یک میراث غنی ایران زمین به شمار می‌روند.
خسرو نشان به سختی کار در حوزه موسیقی کیش اشاره کرد و افزود: شروع کار شریفیان مانند تیری در تاریکی بود؛ چرا که درباره موسیقی بومیان هیچ سابقه ای وجود نداشت و صاحب نظرترین فرد در موسیقی جنوب هم حتی در این زمینه اطلاعات چندانی نداشت.
در ادامه این مراسم محسن شریفیان مولف «بابا الهوا» تالیف این کتاب و تدوین آلبوم موسیقی بومیان را یک اقدام ضروری برای آوردن موسیقی کیش بر روی نقشه جغرلفیایی ایران دانست.
وی در ادامه به ظرفیت‌های بومیان در حوزه گردشگری اشاره کرد و یادآور شد: در جذب توریست. نگاه ما بیشتر به ابنیه و موزه بوده است و همواره از گردشگری فرهنگی غافل شده‌ایم. کتاب این فرصت را می‌دهد، که بومیان را در گردشگری دخالت دهیم، به آنها بیشتر احترام بگذاریم و از ظرفیت آنها استفاده کنیم .
این نوازنده برجسته کشورمان ادامه داد: در بسته گردشگری کیش باید جایی برای موسیقی کیش در نظر گرفته شود که نه تنها استقبال گردشگران داخلی بلکه گردشگران خارجی را به دنبال خواهد داشت.
در پایان این مراسم از محسن شریفیان و سایر اعضای گروه موسیقی بومیان کیش قدردانی شد.
