به گزارش ایرنا، اما هشت سال دوران دفاع مقدس مدافعان کشور، سفره و هفت سین ایرانی را متفاوت با تاریخ این مرز و بوم برگزار کردند.
آنان که ایمانشان، ترس و تقید را به یک پارادوکس تبدیل کرده و با پای دل راهی سرزمین جان های عاشق کرده بود، با تاسی از نیاکان خود و به نشانه ایران داری در آستانه تحویل سال نو به سنگرتکانی پرداخته و با تعویض گونی های اندرونی و نصب پتوهای خاکی، دستی به صورت سنگر می کشیدند و غبار فانوس فرزانگی برگرفته و به استقبال لحظه تحویل سال می رفتند.
این خاکی پوشان خاکسار، کف سنگر صلابت را با چکامه چفیه متبرِک و مزیّن و با هفت سین همت (سجاده، سربند، سیم خاردار، سلاح، سیم چین، سرنیزه و سُمبه) می آراستند و با تصاویر شهیدان، معطر و با شعله شهادت نیز منوّر می کردند.
نامداران گمنام عرصه عاشقی با دست دوستی، دعای شریف تحویل سال، یا مُقَلِبَ القُلوبِ والابصار یا مُدَبِرَ الّیلِ و اَلنهاریا مُحَوِل اَلحَولِ وَ اَلاَحوال حَوِل حالَنا اِلی اَحسَنِ الحال را زمزمه می کردند و سال و حال خود را با رنگ خدا و بوی رسولش جلوه و جاذبه بی بدیلی می بخشیدند.
بسیجیان بلند همت و سنگرنشینان با غیرت در دل سرد و سخت زمین، زمان را از آن خود دانسته و زمانه را مدیون خویش و خاک را کیمیای کیش.
چه عزیزانیکه در کنار هفت سین همت با خون حنا بستند و در حُجره همت شور شهادت برپا کردند.
سوداگران رُخ دوست و سرو قامتان بی افسوس، با چهره ای گلگون و مست می لیلی و حُسن بی پایان دوست، شاهنامه شهادت در بغل، مثنوی ماندگاری بر زبان و رباعی رشادت سر داده تا غزل غُربت لبخند بزند.
حلاجان حسینی، سر خود را به دار سپردند و شربت شیرین خویش را به زقوم زهر عاریه دادند تا خِرمَن دشمن را خوار و منصور مهر و محبت را زنده بدارند.
این شیرشکنان شب ستیز، دیروز با سلاح و سنگر و سیم خاردار همنشین و با تخاصم و تجاوز و تاریکی جنگیدند تا امروز، ما سالم و قبراق بر سفره سبز و سرخ و سپید سعادت بنشینیم و نرد امنیت و آرامش بازی کنیم.
اینک که دنیای دیگران با جان آنان آباد و جمهوری اسلامی بنام ایشان برپا شده و بکام دیگران ادامه یافت، بیاییم درلحظه تحویل سال در کنار شهیدان همیشه شاهد سنگر سلامت و سربازان سبزپوش وطن یادشان را گرامی و نعمت ایثارشان را پاس بداریم.
سنگرشان سِتَبر، سلاحشان بکار و نوروزشان مبارک باد.
