حسین عباسی‌نیا در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با آیین‌های عید نوروز در استان زنجان، اظهار کرد: مردم زنجان هم‌چون سایر مناطق ایران، از همان ایام باستان، عید نوروز را به‌عنوان یک عید بزرگ جشن می‌گرفتند. البته اوایل آیین‌های عید در همه نقاط ایران یکسان بود.
وی افزود: به مرور زمان و با توجه به کوچ‌های متعددی که به همه نقاط ایران از جمله منطقه آذربایجان و زنجان صورت گرفت، فرهنگ‌های متفاوتی وارد این مناطق شد و همین موضوع باعث رسوب فرهنگ مختلف شد و زنجان نیز از این قاعده مستثنی نبود. نفوذ برخی فرهنگ‌ها باعث به وجود آمدن فرهنگ زنجان و آیین‌های عید نوروز در استان شد.
این پژوهشگر زنجانی، با اشاره به اینکه در استان زنجان مراسم عید نوروز دو نوع بود، تصریح کرد: یکی از رسوم نوروزی در زنجان ماهیت و جنبه نمایشی مانند نارنارک، سید سبزه‌پوش و ... بود که در این رسم، شخصیت خاصی همراه با یک ساز آواز می‌خواند و مژده از آمدن بهار می‌داد که مردم نیز با او همراهی می‌کردند.
عباسی‌نیا با اشاره اینکه نمایش نارنارک از ۵ روز به عید مانده شروع می‌شد، ادامه داد: نارنارک شخصیتی شبیه با حاجی فیروز دارد ولی نوع شعر، نمایش و مفاهیم آن متفاوت‌تر است.
نویسنده کتاب «فرهنگ و هنر در دارالخمسه» با بیان اینکه نوع دیگری از مراسم زنجانی‌ها، دیگر ماهیت نمایشی نداشته و مردم همه ۱۳ روز عید را جشن می‌گرفتند، بیان کرد: مردم زنجان علاوه بر شب چهارشنبه‌سوری، در شب عید نیز بالای پشت‌بام خانه آتش روشن می‌کردند و از روی آن می‌پریدند و بعد به پهن کردن سفره و قرار دادن میوه ۷ مغز که هر کدام نمادی از رویش و برکت بود، می‌پرداختند.
عباسی‌نیا با اشاره به اینکه در کنار میوه، ۷ مغز هفت سین را نیز تشکیل می‌دادند که که ممکن است این در گذشته ۶ شین یا ۷ چین بوده باشد، گفت: در سفره زنجانی‌ها آب، آیینه و قرآن نیز قرار داشت تا زنجانی‌ها با پاکی، برکت و کلام خدا به استقبال سال نو روند.
وی خاطرنشان کرد: همچنین از دیگر آیین‌های نوروزی زنجانی‌های این بود که بزرگ خانواده، شب عید در نصف یک کوزه شکسته، چوب خشک، مقداری نمک و لباس‌های کهنه قرار می‌داد و از پشت‌بام به پایین می‌انداخت تا هر چه خشکی و تلخی وجود داشت بیرون ریخته شود.
انتهای پیام
