اگر استرس مدیریت نشود و یا در طولانی مدت ادامه یابد، می تواند منجر به مشکلات جدی تر بهداشتی شود:
بیماری قلبی: محققان دانشگاه هاروارد اعلام کرده اند که گرفتگی شریان ها در کسانی که از سطوح بالای استرس رنج می برند، بیشتر است. علاوه بر این، استرس می تواند به طور مستقیم سبب افزایش ضربان قلب شده و سطوح کلسترول و تری گلیسیرید را نیز افزایش دهد.
چاقی: متخصصان سالهای طولانی در مورد اثر استرس روی اضافه وزن و چاقی مطالعه کرده و اکنون شواهد جدیدی یافته اند. استرس موجب می شود ما به مواد غذایی ناسالم بیشتر تمایل داشته باشیم. استرس مزمن همچنین باعث تولید بیش از حد هورمون کورتیزول می شود. در واقع استرس مدام و ترشح زیاد این هورمون باعث بروز برخی اختلالات خواب می شود. خبر ناخوشایند دیگر این است که افزایش ترشح کورتیزول می تواند یکی از علت های اضافه وزن در ناحیه شکم نیز باشد.
دیابت: اگرچه استرس لزوما به دیابت منجر نمی شود، اما اگر به درستی کنترل نشود، می تواند وضعیت این بیماران را وخیم تر کند. هورمون های استرس از جمله هورمون کورتیزول به طور مستقیم بر میزان گلوکز اثر می گذارد. اگر مبتلا به دیابت هستید، میزان قند خونتان را بررسی کنید، به طور مرتب نزد پزشک بروید و اجازه ندهید که استرس باعث شود رژیم غذایی خود را تغییر دهید و به عادات بد مانند سیگار کشیدن روی آورید. هنگامی که استرس دارید، تغذیه خوب باعث می شود که قند خونتان را کنترل کنید. شما باید مواد مغذی لازم را به بدنتان برسانید تا انرژی کافی برای مقابله با استرس را داشته باشید.
افسردگی: استرس باعث ایجاد تغییرات مختلفی در مغز می شود از جمله عدم تعادل سیستم های انتقال دهنده عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین. این عدم تعادل همراه با بی اشتهایی، بی خوابی و و کاهش خلق و خو خواهد بود. حتی افزایش سطح کورتیزول می تواند باعث ایجاد افسردگی اساسی شده و به سلول های مغز آسیب برساند.
مشکلات گوارشی: بین مشکلات گوارشی و استرس ارتباط قوی وجود دارد. استرس می تواند سبب التهاب در دستگاه گوارش شود. علاوه بر این کسانی که سطوح بالای استرس را تجربه می کنند، در معرض زخم معده، بیماری کرون و سندرم روده تحریک پذیر خواهند بود.
تغییر الگوی خواب: اکثر افرادی که از استرس مزمن رنج می برند، دچار اختلالات خواب می شوند. این افراد احتمالا در به خواب رفتن، در خواب باقی ماندن، یا تجربه خواب راحت با مشکل مواجه می شوند. همچنین مدت زمانی که در مرحله خواب عمیق سپری می کنند، ممکن است کاهش یابد. اگر خواب خوبی نداشته باشید، احتمال این که طی روز بعد استرس بیشتری را تجربه کنید نیز افزایش می یابد.
دمانس: بسیاری از دلایل منطقی برای ارتباط استرس و ابتلا به زوال عقل وجود دارد. یکی از دلایل این است که استرس سیستم ایمنی بدن را به خطر می اندازد که این خود نقش مهمی در خطر ابتلا به زوال عقل دارد. دلیل دیگر این است که تولید بیش از حد هورمون کورتیزول با مشکلات حافظه مرتبط است. همانطور که قبلا گفته شد، بین استرس و افسردگی ارتباط قوی وجود دارد. افسردگی یک عامل مهم در افزایش خطر ابتلا به زوال عقل است.
