به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ساسان حیدرییافته ملقب به ساسیمانکن سه سال پیاپی است که با آنچه میکند از یک سو در دابسمشهایی از ترانههایش وِردِ زبان کودکان و نوجوانانمان میشود و از سوی دیگر طوفانی در ذهن خانوادهها، فعالین اجتماعی و مسئولین قضایی بپا میکند.
کیوان ساکت، آهنگساز، نوازنده تار و سهتار، نویسنده و مدرس دانشگاه در خصوص این وضعیت، گفت: «در این مسئله که موسیقی ساسیمانکن از چه نوعی است و چه کیفیتی دارد، سخنی ندارم چون هر صاحب اندیشهای پاسخش را به روشنی میداند اما در سرزمینی که بخشی از مردمش به نان شب محتاجند و روزبهروز بر تعدادشان افزوده میشود، بیکاری و نا امنی بیداد میکند و همه ناشی از فقر اقتصادی و درماندگی است برجستهکردن چنین مسئلهای از نظر من محلی از اعراب ندارد. ضمن این که اصرار بر ایجاد چنین ممانعتهایی، عملا به فاصله میان مردم و نگاه رسمی میافزاید و گروه مخاطبینی را شکل میدهد که نه از سر علاقه، که به عنوان اَبزاری برای اِبراز مخالفت با این نگاه رسمی و از سر لجاجت با آن، شنونده چنین آثار نازلی میشوند.»
این موسیقیدان برجسته ادامه داد: «به گمان من کاری که ساسیمانکن انجام داده است با تاکید دوباره بر سطح نازل آن، چیزی نیست که واکنشهایی در این حد برانگیزد و اگر تلاش متولیان فرهنگی برای مقابله با آن را، صرف امور دیگر و از جمله بهبود اوضاع زندگی مردم در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و آموزش فرهنگ شنیداری و مقابله با فسادهای گسترده میکردیم اوضاعمان این گونه که اکنون هست، نبود.»
او در پایان تصریح کرد: «بارها گفته و همچنان میگوییم آنچه باید به جای حذف و بگیر و ببند انجام داد، آموزش دادن است و بس. آموزشی برای موسیقی خوب گوش دادن و ارتقای سطح سلیقه.»
۲۵۹