راه اندازی بورس های کالایی یکی از برنامه های راهبردی چین در توسعه اقتصادی این کشور محسوب می شود. چین از راه اندازی بورس های کالایی خود دو هدف اصلی را دنبال می کند؛ تنظیم بازار و مدیریت ریسک و ایجاد مرجعیت قیمتی برای فعالان بازار در سایر نقاط دنیا در رقابت با بورس های بزرگی همچون بورس فلزات لندن و بورس شیکاگو آمریکا.
به گزارش تابناک اقتصادی به نقل از کالاخبر، بورس آتی شانگهای (Shanghai Futures Exchange) در سال ۱۹۹۸ با ادغام بورس فلزات شانگهای، بورس غلات و روغن شانگهای و بورس کالای شانگهای راه اندازی شد. این بورس هم اکنون مبدل به بزرگترین بورس کالاهای صنعتی در سرزمین اصلی چین محسوب می شود. بورس هنگ کنگ اصلی ترین رقیب فراسرزمینی این بورس در چین محسوب می شود. بورس شانگهای ۱۴ قرارداد آتی در گروه های کالایی مختلف مانند فلزات، فلزات گرانبها و انرژی را به فعالان بازار عرضه می کند.
کالاهای مورد معامله در این بورس شامل میلگرد، مفتول و ورق گرم فولادی، آلومینیوم، مس، روی، سرب، نیکل، قلع، طلا، نقره، نفت کوره، قیر و لاستیک طبیعی هستند که در قالب معاملات آتی و اختیار، در اختیار فعالان بازار این کشور قرار دارد.
بورس شانگهای دارای چندین شرکت وابسته است که به بورس در ارایه خدمات بهتر به بازار یاری می رسانند. از جمله این شرکت ها می توان به شرکت خدمات کسب و کار بورس آتی شانگهای و شرکت فناوری های معاملاتی بورس شانگهای اشاره کرد. تعداد کارگزاران این بورس ۱۹۷ شرکت کارگزاری است که همگی داخلی هستند و تحویل کالا در صورت تمایل مشتری به تحویل از انبارهای بورس صورت می پذیرد. کالا پس از ورود به انبار بورس ثبت و برای گواهی سپرده (Warrant) صادر می شود. در سال ۲۰۱۸ معامله بیش از ۱.۲ میلیارد قرارداد آتی و اختیار را کارنامه خود ثبت کرد.
بورس بین المللی انرژی شانگهای نیز از جمله زیرساخت های وابسته به بورس شانگهای است که به تازگی تاسیس شده است.
