به گزارش خبرگزاری مهر، شراره سیفی فوق تخصص خون و سرطان بالغان بیمارستان مسیح دانشوری، سرطان‌های لنفاوی یا لنفوم را نوعی بدخیمی عنوان کرد که از سلول‌های سیستم ایمنی بدن منشأ می‌گیرند که مسئول دفاع از بدن در برابر عوامل خارجی مثل عفونت هستند.
به گفته وی، سلول‌های مذکور در غدد لنفاوی، مغز استخوان، طحال و بسیاری از ارگان‌های دیگر بدن وجود دارند. وقتی لنفوم ایجاد می‌شود، لنفوسیت‌ها (نوعی گلبول سفید خونی)، بیش از اندازه و خارج از کنترل رشد می‌کنند و به صورت بزرگ شدن غدد لنفاوی که در بدن پراکنده هستند مشاهده می‌شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ادامه گفت: گاهی بزرگی غدد لنفاوی فقط در یک ناحیه دیده می‌شود مثلاً در گردن و گاهی نیز در نواحی متعدد بدن مثل گردن، زیر بغل، کشاله ران ایجاد می‌شود.
سیفی با اشاره به اینکه لنفوم‌ها به دو نوع عمده هوچکین و غیرهوچکین تقسیم می‌شود، افزود: متخصص پاتولوژی بر اساس شکل سلول لنفوئیدی و با استفاده از رنگ آمیزی‌های مخصوص این دو نوع لنفوم را از یکدیگر تمایز می‌دهد.
وی گفت: علت بروز لنفوم ها ناشناخته است و برخی افراد بیشتر در معرض بروز این بیماری قرار دارند.
سیفی، ابتلاء به ایدز، سابقه پیوند( کلیه، قلب و سایر ارگان‌ها)، بیماری‌های خود ایمنی مادرزادی، سابقه عفونت‌هایی مثل هپاتیت C و هلیکوباکترپیوری، سابقه تماس با مواد شیمیایی و بنزن را از جمله عواملی برشمرد که احتمال ابتلاء به لنفوم را بیشتر می‌کند.
به گفته وی، سابقه رادیوتراپی و احتمالاً مصرف سیگار نیز می‌تواند خطر ابتلاء به لنفوم را افزایش دهد.
فوق تخصص خون و سرطان بالغان، لنفوم را از شایع‌ترین سرطان‌ها در بالغان جوان عنوان کرد که شیوع دقیق آن در ایران مشخص نیست و خاطرنشان کرد: شیوع لنفوم غیرهوچکین ۱۰ برابر بیشتر از لنفوم هوچکین است.
سیفی، از علائم این بیماری به بزرگ شدن بدون درد غدد لنفاوی، تب، کاهش وزن، بی اشتهایی، تعریق شبانه، خارش سر تا سر بدن اشاره کرد.
وی، سرفه و تنگی نفس را یکی دیگر از علائم لنفوم ها عنوان کرد که وقتی غدد لنفاوی داخل قفسه سینه بزرگ شوند (با گرافی سینه و سی تی اسکن ریه مشخص می‌شود) بروز می‌کند.
سیفی با اشاره به اینکه علائم مذکور در بیماری‌های عفونی و خود ایمنی نیز دیده می‌شود گفت: تشخیص قطعی بیماری لنفوم توسط پزشک و پس از انجام آزمایش‌های متعدد و در نهایت نمونه برداری از غدد لنفاوی امکان پذیر است.
وی توصیه کرد: افراد در صورت داشتن هر یک از علائم مذکور به خصوص اگر بیش از دو یا سه هفته ادامه داشته باشند، بیمار حتماً باید به پزشک مراجعه کند تا از طریق انجام آزمایش‌ها و عکسبرداری های لازم لنفوم را از سایر بیماری‌ها افتراق دهد.
سیفی، افتراق لنفوم هوچکین از غیر هوچکین و همچنین افتراق انواع لنفوم نان هوچکین از یکدیگر را بسیار ضروری دانست زیرا درمان، میزان پاسخ به درمان و میزان مرگ و میر آنها متفاوت است.
به گفته وی، ۸۰ تا ۸۵ درصد موارد لنفوم هوچکین کاملاً درمان می‌شود و دیگر بیماری عود نخواهد کرد. در حالی که در مورد لنفوم غیرهوچکین این میزان متفاوت است. از آن جایی که لنفوم نان هوچکین خود به خود به انواع متعدد تقسیم بندی می‌شود، هر یک از انواع آن نیز پاسخ به درمان متفاوتی دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: پس از تشخیص بیماری لنفوم نان هوچکین یا هوچکین در فرد، پزشک معالج با انجام اقداماتی مرحله بیماری را ارزیابی می‌کند، زیرا مرحله بیماری در انتخاب نوع درمان و پیش آگهی بیمار تأثیرگذار است.
وی تاکید کرد: تشخیص زودهنگام لنفوم ها و در مراحل اولیه بیماری معمولاً پاسخ بهتری به درمان می‌دهد. اما متأسفانه برای تشخیص زودهنگام لنفوم‌ها برخلاف سرطان‌هایی نظیر پستان و روده بزرگ، دهانه رحم یا پروستات روش غربالگری مشخصی وجود ندارد.
سیفی درمان بیماران مبتلا به لنفوم را شامل شیمی درمانی، پرتو درمانی یا پیوند مغز استخوان ذکر کرد که برحسب مرحله بیماری و یا در صورت عود بیماری متفاوت است و یادآور شد: در سال‌های اخیر استفاده از درمان‌های جدیدتر مثل داروهای ایمنوتراپی و درمان‌های هدفمند در افزایش طول این بیماران سهم به سزایی داشته است.
این فوق تخصص خون و سرطان بالغان، در پایان به بیماران مبتلا به لنفوم توصیه کرد: این افراد به دلیل ضعف سیستم ایمنی بیشتر در معرض عفونت‌ها قرار دارند بنابراین در شرایط پاندمی کووید ۱۹ به این بیماران توصیه می‌شود که ضمن رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی، اجتناب از ترددهای غیرضروری، پرهیز از حضور در مکان‌های پرازدحام، حفظ فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک و شستشوی دست‌ها، با تغذیه مناسب، ورزش و دوری از استرس خود را در برابر بیماری حفظ کنند.
