به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فرانس ۲۴ انستیتو لومیر- موزه سینمایی شهر لیون فرانسه- که تاورنیه عهده‌دار ریاستش بود، مرگ او را در تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۲۱ تایید کرد.
برتران تاورنیه که در ۲۵ آوریل ۱۹۴۱ در شهر لیون در جنوب فرانسه متولد شد، پسر رنه تاورنیه، نویسنده و منتقد ادبی بود که در نهضت مقاومت فرانسه در دوران اشغال این کشور بوسیله آلمان نازی در جنگ جهانی دوم هم فعالیت داشت.
آثار تاورنیه که آمیزه منحصر به فردی از فیلم‌های عالی تاریخی و درام‌های معاصر بود، طرفداران بسیاری را چه در فرانسه و چه در جهان برای او به بار آورد.
مضمون‌های فیلم‌های او که شامل بی‌عدالتی، نژادپرستی و مصیبت بیکاری می‌شد، باعث شده است که او را با کن لوچ، فیلمساز بریتانیایی مقایسه کنند، هر چند که سبک کاری او بیشتر شبیه بزرگان هالیوود مانند جان فورد بود.
تاورنیه چه در پشت دوربین و چه در جلوی آن به طور خستگی‌ناپذیری با سانسور و شکنجه در جریان جنگ استقلال الجزایر مبارزه کرد و به دفاع از حقوق مهاجران پرداخت و از حامیان سینمای فرانسه در مقابل سلطه هالیوود بود.
تاورنیه در سال ۱۹۹۰ برای فیلم «زندگی و دیگر هیچ» - درامی تاریخی درباره جستجو برای یافتن هویت اجساد باقیمانده در میدان‌های جنگ جهانی اول- برنده جایزه بفتا شد. این فیلم همچنین برنده یک جایزه سزار - معادل اسکار در سینمای فرانسه- بهترین بازیگر مرد برای فیلیپ نوآره شد که سابقه همکاری طولانی با تاورنیه داشت و فیلم «ساعت‌ساز» تاورنیه با شرکت او در سال ۱۹۷۴ برنده خرس نقره‌ای جشنواره سینمایی برلین شد.
درباره "زندگی و دیگر هیچ" ساخته برتراند تاورنیه
تاورنیه که در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه دستاورد عمر در جشنواره سینمایی ونیز شد، بیش از ۴۰ فیلم سینمایی تقریبا در هر ژانری ساخت و به نامزدی اسکار هم دست یافت.
