به گزارش روز پنجشنبه گروه فرهنگی ایرنا، روز جهانی چای، نخستین بار در سال ۱۵ دسامبر (۲۵ آذر ماه) ۲۰۰۵، در دهلی نو، پایتخت هند گرامی داشته شد و پس از آن کشورهای چایخیزی چون سریلانکا، بنگلادش، اندونزی، نپال، کنیا و.. با برگزاری مراسمی در این روز، چای را گرامی میدارند.
هدف از برگزاری این مراسم در این روز، جلب توجه دولت ها و شهروندان به اهمیت چای و تجارت آن و تاثیرش بر زندگی کارگران، چایکاران و زحمتکشان این صنعت است. اولین بزرگداشت روز جهانی چای در ایران، در آذرماه سال ۱۳۹۴ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان برگزار شد.
روز جهانی چای در کنار باران و برفی که در بیشتر نقاط کشور باریده است، همراهی دلچسبی است که روزهای سخت کرونایی را برای ما آسان می کند. داستان های زیادی درباره برف سپید یا روزهای بارانی نوشته شده، در کنار یک لیوان چای، این کتاب ها را بنیوشید.
شاعر بارانی
احمدرضا احمدی، شاعر لطیفترین تعابیر و گوینده شیرینترین تصاویر است، مردی که شجاعت او در آفریدن زیباییها، زبانزد نسل جوان شده است. مجموعه آوازخوان آوازش را در باران تا سپیده ادامه داد، یکی از این مجموعه شعرهاست که روح را جلا میبخشد.
این کتاب مجموعهای از شعرهای نو احمدی است که در سال ۱۳۹۵ منتشر شده است، کتابی که نگاه هنرمندانه او را با خود دارد و تصاویر نو و تازه را در غالب کتاب بازنمایی میکند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
همیشه در باران
شیشهها تصادفا
خورشید را نشان می دهند و
همه چیز در حد تحمل آوازخوان است
که به ما پناه برده است
میداند ما هم به
خورشید پناه بردهایم
همهی ما با آوازخوان آواز میخوانیم
که ابر شود و بر سر ما ببارد…
کتاب آوازخوان آوازش را در باران تا سپیده ادامه داد، سرودههای احمدرضا احمدی، در ۱۳۶ صفحه، توسط نشر چلچله منتشر شده است.
باران زمینی!
وقتی خشکسالی شده باشد، باران اهمیت مضاعفی پیدا میکند، زمین خشکی که تشنه مانده، نیاز به رودی دارد که جاری شود و زندگی را به خاک باز گرداند. باران ساختن، کار ساده ای نیست اما در کتاب باران ساز، یک مرد با چنین ادعایی نزد خانوادهای آمریکایی میرود که درگیر خشکسالی هستند.
این نمایشنامه روایت خانوادهای است که در میان خشکسالی و نابودی زمین کشاورزی و حیواناتشان، نگران دخترشان هستند، چون فکر میکنند، زمان ازدواج او گذشته است. ناگهان مردی از راه میرسد و ادعا میکند که میتواند باران بسازد و این گونه با زندگی این خانواده درگیر میشود.
نمایشنامه بارانساز، نوشته ناتان ریچارد نوسبام است که به نام ریچارد نش شناخته شده، او شاعر، نمایشنامهنویس و کارگردان آمریکایی است که در رشته زبان انگلیسی و فلسفه در دانشگاه فیلادلفیا تحصیل کرده است. این نمایشنامه در سال ۱۹۵۰ نوشته شد و در سال ۱۹۵۴ با کارگردانی جوزف آنتونی روی صحنه تئاتر رفت و بیش از ۱۲۵ اجرا داشت، در سال ۱۹۵۶ نیز همین کارگردان اقتباس سینمایی بارانساز را ساخت.
نمایشنامه بارانساز، نوشته ریچارد نش، با ترجمه پرویز ارشدزاده، در ۱۷۹ صفحه توسط نشر مروارید به چاپ رسیده است.
ادریس (ع) باران طلب میکند
فریبا کلهر، نویسندهای شناخته شده در ادبیات کودک و نوجوان است، او همواره موضوعاتی بدیع و نگاهی هوشمندانه به ادبیات کودک داشته و مضامین تازهای را برای روایت پیدا میکند. روایت او از زندگی حضرت ادریس (ع) که با همراهی تصویرگری خوش ذوق به نام میترا عبدالهی در مجموعه قصههای پیامبران منتشر شده است، یکی از همین کارهای ویژه است.
باران بخواه، باران؛ ادریس(ع)، روایت زندگی این پیامبر برای نوجوانان است، بیان ساده و روشن و ادبیات به روز اثر به درک بهتر نوجوانان از کتاب کمک میکند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
«جبرئیل فرود آمد و گفت: ای ادریس، صدای مردم بلند شده و به سوی خداوند توبه و گریه و استغار میکنند. خداوند رحمان و رحیم، توبه آنان را میپذیرد و از گناهانشان میگذرد اما خداوند بر آنها باران نمیفرستد، مگر آن که تو از خداوند بخواهی.»
کتاب باران بخواه باران؛ ادریس (ع)، در ۴۰ صفحه به قلم فریبا کلهر و تصویرگری میترا عبدالهی در مجموعه قصههای پیامبران و در قالب کتابهای پروانه ویژه کودک و نوجوان، توسط انتشارات بهنشر (آستان قدس رضوی) منتشر شده است.