برخی از کارآفرینان در مورد بی‌ثباتی‌های سیاسی و اقتصادی در سال جدید نگرانند و می‌گویند در این شرایط، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های توسعه به سختی ممکن است. آنها تورم و نوسانات قیمت ارز را نیز از چالش‌های جدی اکوسیستم استارتاپی می‌دانند.
فعالان این حوزه در گفتگو با خبرنگار ما از مهم‌ترین چالش‌های سال ۱۴۰۰ گفته‌اند.
آرش هدایت‌پناه، مدیر استارتاپ دکتر چکاپ، دیوان‌سالاری و نوع برخورد نهادهای دولتی و نظارتی را مهم‌ترین چالش استارتاپ ها در سال ۱۴۰۰ می‌داند.
او می‌گوید: قوانین مشخصی که پاسخگوی نیازها و شرایط استارتاپ‌ها باشد، در حوزه‌هایی چون بیمه و مالیات وجود ندارد. سازمان‌ها و اداره‌های دولتی، در کل اکوسیستم استارتاپی را نمی‌شناسند.
هدایت‌پناه می‌افزاید: وزارت بهداشت، سخت‌گیری‌های زیادی برای فعالیت استارتاپ‌های حوزه سلامت دارد. موضع این وزارتخانه در برابر بخش خصوصی، بسته و انحصارطلبانه است و کارآفرینان توان رقابت با بخش دولتی را ندارند.
آرش هدایت‌پناه، مدیر استارتاپ دکتر چکاپ، دیوان‌سالاری و نوع برخورد نهادهای دولتی و نظارتی را مهم‌ترین چالش استارتاپ‌ها در سال ۱۴۰۰ می‌داند
به گفته او، برخی از نهادهای حاکمیتی، استارتاپ‌هایی را ایجاد کرده‌اند که مشابه آنها در اکوسیستم فعال بوده‌اند، در نتیجه بیم آن می‌رود که این تیم‌های قدیمی اما کوچک‌تر، توان رقابت با تازه‌واردان را نداشته باشند. چنین شرایطی، باعث تردید سرمایه‌گذاران برای ورود به اکوسیستم استارتاپی شده است.
مهدی عبادی، مدیرعامل استارتاپ وندار نیز تاکید می‌کند تعدد نهادهای متولی تصمیم‌گیر، بزرگ‌ترین چالش اکوسیستم استارتاپی است.
دبیر سابق انجمن فین‌تک می‌گوید: مجموعه‌ای از نهادهای حاکمیتی، از جمله بانک مرکزی، سازمان بورس، سازمان توسعه تجارت الکترونیک، پلیس فتا و دادستانی با عملکرد خود در حال محدودسازی فعالیت استارتاپ‌ها هستند.
مهدی عبادی، مدیرعامل استارتاپ وندار تاکید می‌کند، تعدد نهادهای متولی تصمیم‌گیر، بزرگ‌ترین چالش اکوسیستم استارتاپی است و آنها برای بقا با نهادهای دولتی و حاکمیتی می‌جنگند
او در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به تحریم‌ها امیدی به حضور استارتاپ‌ها در بازارهای بین‌‌المللی هست، توضیح می‌دهد: مشکل اکوسیستم استارتاپی تحریم‌های داخلی است نه خارجی. استارتاپ‌ها ابتدا باید قدرت تعامل در داخل ایران را داشته باشند پس از آن به موضوع صادرات کالا و خدمات خود به خارج از کشور فکر کنند.
عبادی با اشاره به اینکه اکنون استارتاپ‌ها برای بقای خود با نهادهای حاکمیتی می‌جنگند، می‌گوید: زمانی‌که فعالان این اکوسیستم نمی‌توانند با حاکمیت خود گفتگوی چندانی داشته باشند، برنامه‌ریزی آنها برای خروج از مرزها بی‌معناست.
علی آجودانیان، مدیرعامل شبکه اجتماعی ویرگول نیز «قوانین محدودکننده» را بزرگ‌ترین چالش استارتاپ‌ها و کسب و کارهای پلتفرمی می‌داند و می‌افزاید: قانون جدید مجلس در مورد نظارت صدا و سیما بر فضای مجازی، نگرانی‌ها را افرایش داده است.
به گفته او، در این شرایط رسانه‌ای مانند ویرگول دیگر نمی‌تواند پلتفرمی برای انتشار محتوا از سوی کاربران مختلف باشد؛ چرا که ناچار است مسئولیت مطالب منتشر شده را بپذیرد.
علی آجودانیان، مدیرعامل شبکه اجتماعی ویرگول نیز «قوانین محدودکننده» را بزرگ‌ترین چالش استارتاپ‌ها و کسب و کارهای پلتفرمی می‌داند و معتقد است نهادهای دولتی، ماهیت «پلتفرم» را نمی‌شناسند
آجودانیان می‌گوید: کسب و کارها سال‌هاست که با چالش‌هایی از جنس آینده نامعلوم اقتصادی درگیرند، اما قوانین محدودکننده مانعی برای رشد کسب و کارهای پلتفرمی هستند و اکنون، به بزرگ‌ترین دغدغه این اکوسیستم تبدیل شدهاند.
او تاکید می‌کند: قانون‌گذاران ایرانی ماهیت پلتفرم را به عنوان سکویی برای ارتباط میان کاربران مختلف به درستی نمی‌شناسند و به همین دلیل چنین قوانینی را تصویب می‌کنند.
محمدرضا ازلی‌صفت، هم‌موسس رسانه استارتاپی تکرسا، مهم‌ترین چالش این اکوسیستم را نبود ثبات سیاسی می‌داند و می‌افزاید: پیامد این شرایط می‌تواند عدم ثبات اقتصادی در حوزه‌های مختلف باشد؛ از جمله نوسانات قیمت ارز، افزایش تورم و ناتوانی کارآفرینان برای برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌ها توسعه‌ای.
او می‌گوید: افزایش شدید تورم باعث می‌شود اکوسیستم استارتاپی و کارآفرینی، جذابیتی برای سرمایه‌گذاران نداشته باشد و آنها بازارهای سنتی مانند طلا و ارز را ترجیح دهند.
محمدرضا ازلی‌صفت، هم‌موسس رسانه استارتاپی تکرسا، مهم‌ترین چالش این اکوسیستم را نبود ثبات سیاسی و اقتصادی می‌داند.
به گفته ازلی‌صفت سخت‌گیری‌ها و شیوه قانون‌گذاری نهادهای رگولاتوری باعث شده است سرمایه‌گذاران تمایلی به حضور در اکوسیستم استارتاپی نداشته باشند.
او «ناامیدی» را یکی دیگر از چالش‌های جدی این اکوسیستم می‌داند و می‌افزاید: بسیاری از نیروهای کار نخبه، یا از داخل کشور با شرکت‌های خارجی همکاری می‌کنند یا مهاجرت کرده‌اند که در هر دو صورت از چرخه اقتصادی کشور خارج شدهاند.
به گفته ازلی‌صفت در این شرایط هزینه استخدام نیرو و تامین تجهیزات لازم، افزایش چشمگیری داشته که پرداخت آن از توان شرکت‌های استارتاپی خارج است.
