سرویس ورزش مشرق – با تغییرات کلی که در رأس فدراسیون فوتبال و اتاق ریاست آن ایجاد شد اهالی این رشته توقعاتی که در طول سالها یا ماه های گذشته از این فدراسیون داشتند ولی هیچ یک اجرایی نشدند را نسبت به تیم جدید مدیریتی این فدراسیون مطرح می کنند.
یکی از خواسته های اساسی باشگاه ها که رکن اصلی فوتبال کشور هستند و سنگ زیربنایی آن را تشکیل می دهند همین موضوع است که چرا و به کدام دلیل همه تیم های فوتبالی در سطح لیگ حرفه ای و دسته یک از جذب بازیکن و مربی خارجی منع شدند؟ چرا به جای حل مسأله، صورت آن را پاک کرده اند و چرا سدی برای ورود فوتبال روز دنیا به فوتبال کشورمان ایجاد شده است؟
اینکه آیا وزارت ورزش در مسندی قرار دارد که بخواهد درباره ورزشی که خود یکی از قدرتمندترین سازمان های تشکیلاتی در سطح جهان را دارد و پرمخاطب ترین رشته ورزشی کشور محسوب می شود تصمیم گیری کند؟
این سئوالات و سئوالاتی از این دست در روزهای اخیر پس از استقرار شهاب الدین عزیزی خادم در رأس فدراسیون فوتبال از سوی کارشناسان فوتبالی و اصحاب رسانه که نمایندگان مردم هستند مطرح شده است که سرپرست دبیرکلی فدراسیون که به تازگی در این سمت منصوب شده است در همین ارتباط پاسخی قابل تأمل داد.
منصور قنبرزاده گفت: «خارج از جایگاه سازمان نظرم را می‌گویم و اعتقاد دارم نباید تر و خشک را با هم سوزاند. اگر یک باشگاه پرونده‌های متعددی دارد طبق قانون تجارت باید اگر سرمایه‌ای دارد ابتدا بدهی‌اش را پرداخت کند تا قرارداد جدیدی در این باشگاه امضا شود. این فرمول پیچیده نیست اما باشگاه‌هایی که بدهی و پرونده‌ای در فیفا ندارند و محکوم هم نشده‌اند نباید جور باشگاه‌های بدهکار و آنهایی که در فیفا شرایط بدی دارند را بکشند اما در نهایت هیأت رئیسه سازمان و فدراسیون فوتبال باید درباره قانون منع جذب بازیکن و مربی خارجی تصمیم بگیرند». البته قنبرزاده در صحبتی دیگر تأکید کرد که این قانون تا پایان فصل جاری تغییر نخواهد کرد و در فصل زمستانی نقل و انتقالات نیز کسی حق به خدمت گیری بازیکن و مربی خارجی را ندارد.
اما حرفی که قنبرزاده می زند بر پایه منطق بیان می شود. در هیچ قانونی نیامده که بابت اشتباه یک یا چند نفر حقوق همه اعضای یک اجتماع چند نفره محدود یا از بین برود! اگر باشگاهی بدهی ارزی یا ریالی دارد چرا باشگاهی که حسابی روشن و تسویه شده دارد باید به آتش دیگری بسوزد؟
جدا از این بحث که بستن درهای فوتبال رو به دانش روز سرمربیان اروپایی موجب عدم تزریق روش های نوین فوتبال به کشور می شود غیبت فوتبالیست های دارای سبک نیز منجر به تضعیف نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا یا دیگر کاپ ها و تورنمنتهای آسیایی خواهد شد.
فوتبال ورزشی خاص ایران و فارسی زبانان نیست که با بستن درهای ورود علم روز و دانش از دیگر کشورها بتوان به اندازه لازم در آن پیشرفت کرد. فوتبال هر هفته و هر روز در حال پیشرفت کردن است و این پیشرفت به قدری سریع اتفاق می افتد که به سادگی می توان تفاوت مربیان ۵۰ ساله با ۴۰ ساله را متوجه شد و به چشم دید، آنهایی که با سرعت رشد فوتبال رشد نمی کنند در مواجهه با یک مربی تازه کار در بازی های شطرنج گونه این دوره و زمانه کم می آورند و مغلوب دانشی می شوند که دیگر فوتبال را به چشم یک بازی ساده نمی بیند بلکه با محاسبات ریاضی و وضعیت فیزیولوژیکی بازیکنان جلو می رود و برای تک تک دقایق آن برنامه دارد.
در این راه چرا باشگاه های لیگ برتری نباید از بازیکن خارجی یا سرمربی غیر ایرانی بهره مند شوند دلیلی غیر از موضوع پرونده های شکایتی در فیفا نداشت که این هم به سادگی قابل بررسی و حل و فصل شدن است. این روزها خیلی از تیم ها به ویژه آنهایی که باید تا یک ماه بعد در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنند یا در پستی که بازیکن نیاز دارند کسی را در تیم های لیگ برتری پیدا نمی کنند و یا اگر پیدا می کنند باشگاه صاحب بازیکن راضی به از دست دادنش نمی شود و در نهایت نماینده فوتبال مان باید با همان نفراتی که اطمینان چندانی به آنها ندارد وارد دور اول لیگ قهرمانان شده و دنبال بخت و اقبال باشد تا تاکتیک و هنر بازیکنانش.
سئوال بعدی که از فدراسیون فوتبال می توان مطرح کرد این است که چرا این قانون باید تا پایان این فصل ادامه داشته باشد؟ اگر قرار بر لغو این قانون من درآوردی برای باشگاه هاست همین امروز که هنوز فصل زمستانی نقل و انتقالات به پایان نرسیده آن را بردارید و اگر قرار است مجوزی برای استفاده از خارجی ها داده شود آن را به تیم هایی بدهید که بدهی ندارند. اگر هم قرار است در پایان فصل باز هم منع به خدمت گیری بازیکن خارجی بطور کامل برای همه برداشته شده و باز همان آش و همان کاسه در این باره براه بیافتد بطور کلی این قانون را لغو نکنید!
