منوچهر اناری کارشناس ارشد امور قراردادها، خرید و ممیز در امور اجرایی صنعت نفت در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، بیان کرد: بازنشستگان صنعت نفت دارای یکسری کانون‌های صنفی در ۲۵ نقطه مختلف کشور هستند که متاسفانه به دلیل ساختار غلطی که در صنعت نفت وجود دارد، هیچگونه اجباری برای عضویت تمام نیرو‌های نفتی در این کانون‌ها وجود ندارد.
او افزود: با وجود اینکه کانون‌های صنفی، خود را نماینده تمام بازنشستگان صنعت نفت می‌دانند، اما فقط ۲۵ تا ۳۰ درصد از تعداد ۸۵ هزار نفر بازنشسته این صنعت، عضو آن‌ها هستند و در زمان برگزاری انتخابات و مجامع کانون‌ها نیز، نهایتاً ۳۰ درصد از اعضا مشارکت می‌کنند.
اناری ادامه داد: اعضای این کانون‌ها، بنا بر میل شخصی خود و بدون هیچ اجباری در این آن‌ها عضو شده‌اند و حق عضویت پرداخت می‌کنند. خود این کانون‌ها نیز، یک اساسنامه دارند و در این اساسنامه، سرفصلی تحت عنوان اهداف وجود دارد که بیان می‌کند، صیانت، کرامت و منزلت سرلوحه کار آنهاست، اما متاسفانه کارآمدی لازم را ندارند.
بیشتر بخوانید
او همچنین گفت: متاسفانه این کانون‌ها در نظارت و مشورت، هیچ جایگاهی ندارند و مشخص نیست که چرا حق عضویت دریافت می‌کنند. در اساسنامه صندوق بازنشستگی صنعت نفت نیز از جایگاه این کانون‌ها، هیچ چیزی ذکر نشده، اما اعضای هیئت رئیسه صندوق، مدام مصاحبه می‌کنند که این کانون‌ها بازو‌های ما هستند در حالی که این مسئله، فقط به حرف است و در عمل چنین چیزی وجود ندارد.
این کارشناس امور قراردادهای صنعت نفت، تصریح کرد: کانونی که استقلال مالی نداشته باشد، یعنی از بازنشسته حق عضویت دریافت می‌کند و معادل حق عضویت را نیز از صندوق می‌گیرد، نمی‌تواند کارآمد باشد. تمام هزینه‌های مربوط به کانون‌ها، از پول قند و چای گرفته تا هزینه‌های بالاتر آن‌ها را، صندوق بازنشستگی صنعت نفت پرداخت می‌کند.
او در پایان اظهار کرد: در حقیقت، صندوق بازنشستگی صنعت نفت، این هزینه‌ها را از جیب ۸۵ هزار نفر بازنشسته پرداخت می‌کند در حالی که تنها ۳۰ درصد از این ۸۵ هزار نفر، در این کانون‌ها عضویت دارند ضمن اینکه در عمل نیز، این کانون‌ها هیچ خدماتی برای بازنشستگان ندارند.
انتهای پیام/
