به گزارش خبرنگار مهر، امیرحسین ولیان شامگاه یکشنبه در مراسم ساعت زمین به میزبانی یکی از اماکن گردشگری شاهرود ضمن بیان اینکه هشت هزار سال تمدن خطه شاهرود و بسطام سرسبز را مدیون قله شاهوار هستیم، ابراز داشت: در شهری زندگی میکنیم که علیرغم دارا بودن سرآمد فرهنگ زیستمحیطی کشور جلوی چشمانمان درختان اورس و کوه شاهوار را با قلعوقمع و تخریب تاراج کردند.
وی با بیان اینکه کشورمان با بحرانهای زیستمحیطی متعدد ازجمله مدیریت آب، آلودگی هوا و غیره دست و پنجه نرم میکند، افزود: ایران در سرانه فرسایش خاک مقام نخست جهانی را دارد که باید گفت علیرغم همه شعارهای قشنگ برای حفظ محیطزیست میدهیم در مسابقهای به نام تاراج زمین قرار داریم و باید دید در کجای تاریخ و کدام جغرافیا هستیم؟
جنگ و دعوای کشورها سر پول مجازی
این کنشگر زیستمحیطی بابیان اینکه بهعنوان موجود خردمند قائل به این هستیم که بقیه موجودات بهرهای از خرد نداشتند و تنها انسان برتر است، ابراز داشت: به خاطر بیت کوین انرژی عظیمی باید مصرف شود و برای این پول مجازی دستپرورده کشورهای سرمایهداری میبایست سوختهای فسیلی را از دست دهیم که نتیجه آن چیزی جز گرمایش زمین و پیامدهای ناگوار زیستمحیطی نخواهد بود.
ولیان بابیان اینکه با زمین بهعنوان تنها ثروت واقعی انسان کاری جز غارت نکردیم، تصریح کرد: با غارت منابع، ثروت و پول مجازی تولید میکنیم، آیا این انسان خردمند است؟ لذا در پاسخ به پرسش اول باید گفت در تاریخ و جغرافیای جالبی نیستیم و در جهانی که جنگ و دعوا سر پول و ثروت است لذا رسالت فعالان زیستمحیطی بسیار بیش از اینها خواهد بود.
وی با طرح این پرسش که اگر در برهوتی رها شویم در یکسو دهها چمدان از پول و سوی دیگر یک بطری آب باشد کدامیک باارزشتر است، افزود: با غارت منابع، زمین را آکنده و تهی از منابع میکنیم و این راه خطا است، انسان با طبیعت باید صلح داشته باشد و از این حس برتر بینی خود باید دست بردارد که این کار دشواری است.
لزوم کنترل مصرف پلاستیک
دبیر جمعیت دیدهبان طبیعت شاهرود بابیان اینکه مصرف پلاستیک برای نجات زمین باید کنترل شود، ابراز داشت: پلاستیک دستهدسته در مغازهها ارائه میشود و مردم نیز با حرص و اشتیاق آن را دریافت میکنند و زمین زیر این حجم عظیم پلاستیک در حال خفه شدن است که هرکدام از ما بهعنوان فعال زیستمحیطی و دوستدار زمین باید این مصرف را محدود کنیم.
ولیان بابیان اینکه در هر محفل و جمعی اعم از خانواده، تاکسی و غیره گفتمان زیستمحیطی را باید نقل مجالس و محافل کنیم، اضافه کرد: میبایست در طی یک هفته با یک نفر جدید پیرامون راهکارهای جلوگیری از مصرف پلاستیک، شاهوار، فرسایش خاک و مدیریت آب صحبت کنیم و او را با طبیعت همراه سازیم.
وی افزود: هیچ اتفاق تازهای رخ نخواهد داد مگر آنکه گفتمان اجتماعی به سمت گفتمان زیستمحیطی تغییر یابد و این تنها از عده تکتک مردم ساخته است که بتوانند در اجتماع از محیطزیست صحبت و آن را غالب گفتمانهای خود کنند.