به گزارش خبرنگار تشکلهای دانشگاهی خبرگزاری فارس، ووبینگ بینگ، عضو هیئت علمی دانشگاه پکن و پژوهشگر حوزه خاورمیانه در نشست تخصصی مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاهها که با موضوع « قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین» برگزار شد، گفت: از نظر چین، ایران کشوری با نفوذ جهانی است و نقش سازندهای برای ترویج ثبات منطقه ایفا میکند.
ووبینگ بینگ با بیان اینکه نگاه چین به ایران به صورت راهبردی و از منظر بلند مدت است، افزود: این نکته روشن است که از نگاه چین، ایران و چین میتوانند مشارکت جامع استراتژیک داشته باشند. ایران میتواند شریک مهمی برای ایجاد طرح یک جاده و یک کمربند باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه پکن خاطرنشان کرد: ایران در مقابل هژمونیها، یک قدرت منطقهای به حساب می آید ودر عین حال ایران، یکی از اصلیترین تامین کنندههای انرژی در جهان است و همه این مؤلفهها در نظر چینیها در مورد شناختشان به ایران وجود دارد.
وی ادامه داد: براساس این نگاه،چین یک رویکرد بسیار مثبتی را برای همکاریهای دو جانبه در حوزههای مختلف در مورد ایران اتخاذ کرد است. به نظر من نوعی سوء تفاهم وجود دارد که برخی مدعیاند که چون ایران گزینه ای نداشته به سراغ چین آمده و این درست نیست.
ووبینگ بینگ تصریح کرد: ایران کشور مستقلی است و همیشه قدرت مستقل بوده و این نکته مهم است و نمیشود گفت همکاریهای ایران و چین تأثیر بدی بر ایران میگذارد و بخاطر محدودیتهای گزینههای ایران نیست. این همکاریها به نفع دو طرف خواهد بود و در عین حال باید توجه داشته باشیم که ایران و چین دو قدرت مستقل هستند و به همین خاطر چین از برجام حمایت کرد.
وی در ادامه با اشاره به شناخت استراتژیک بین ایران و چین بیان کرد: بر اساس این شناخت استراتژیک، باید یک اعتماد استراتژیک وجود داشته باشد. درست است که نوعی شناخت استراتژیک بین ایران و چین وجود دارد اما هنوز هم باید تلاشهای بسیار زیادی شود تا این اعتماد استراتژیک شکل بگیرد. نگاه ما باید تغییر کند و به سمت اعتماد برود، بدون اعتماد نمیتوانیم به شناخت برسیم و این نکته ،نکته کلیدی است. ما باید این اعتماد را در حوزههای مختلف بیشتر و بیشتر کنیم تا به اعتماد استراتژیک برسیم ما نباید به همدیگر آسیب برسانیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه پکن با اشاره به چگونگی همکاری ایران و چین اظهار داشت: اساسا اعتقادم بر این است که چین و ایران روابط بسیار دوستانهای دارند این نکته روشن است اما ما باید تلاش کنیم روابط دوستانه را بلند مدت کنیم، دوستانه بودن روابط خوبه اما کافی نیست.
ووبینگ بینگ در مورد اینکه چین و ایران چطور می توانند رابطه بلند مدت داشته باشد، مطرح کرد: بستر آن از طریق دیپلماسی عمومی است و از طریق ارتباط ملت با ملت، رهبران با رهبران، تجار با تجار، مسئولان با مسئولان، تمام این مناسبات باید تقویت شود. روابط دوستانه است اما به اندازه کافی گرم نیست.
وی ادامه داد: سازوکار ما باید از سطح وزارتخانه فراتر باشد فقط یک وزارتخانه نباید فعال باشد. فقط یک حوزه نباید باشد بلکه در حوزههای مختلف و در وزارتخانههای مختلف ما باید یک سازوکار دو جانبه داشته باشیم و بدون داشتن این ساز و کار نمیتوانیم بحثهای پایداری داشته باشیم و بدون این مکانیسم ها، روابط فقط در سطح حرف خواهد بود ما باید بر اقدامات عینی و ملموس هم متمرکز بشویم. باید برنامهها و پروژههای عینی و ملموس داشته باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه پکن و پژوهشگر حوزه خاورمیانه اظهار داشت: یک نکته کلیدی دیگر هم این است که ایران باید شرکتهای بزرگ و متوسط چینی را بپذیرد. میدانیم که ایالت متحده برای یک شرکت بزرگ خیلی مشکل ساز بوده است ما الان میتوانیم به سمت شرکتهای متوسط و کوچک حرکن کنیم و این می تواند همکاریهای ایران و چین را بسیار گسترش بدهد. در حوزه رسانههای اجتماعی هم باید حضور بیشتری داشته باشیم.
وی افزود: نکته سوم این است در حوزه مناسبات دو جانبه بعضی از حوزهها بسیار مهم هستند من فکر میکنم که ایالات متحده تلاش میکند ایران را نابود کند اما این اتفاق رخ نمیدهد. چرا اینکه ایران کشور و ملتی قوی است و قابلیتهای بسیار زیادی دارد. باید بر توسعه در بازه زمانی 10 ، 20 و 25 ساله تمرکز کنیم.
ووبینگ بینگ تاکید کرد: نکته بعدی مسایل هایتک و فناوریهای پیشرفته است. فناوری پیشرفته کمک میکند به ما برای توسعه ایران حوزه دوم همکاریها ،حوزه همکاری آموزشی هست. خیلی مهم است تعداد دانشجوهای ایرانی در چین و دانشجویان چینی در ایران. مبادلات فرهنگی هم خیلی مهم است.
وی ادامه داد: همانطور که میدانید الان به اندازه کافی این مبادلات فرهنگی قوی نیست، الان در چین، تعداد کتابهایی که از ایران به زبان چینی ترجمه میشود، خیلی زیاد است. فکر میکنم که ایرانیها هم باید آثار چینی را از چین به زبان فارسی ترجمه کنند. ما آثار زیادی در حوزه ادبیات چین داریم و این کمک میکند به ایرانیها تا شناخت بیشتری در رابطه با چین داشته باشند. کتابهای زیادی وجود دارد که از زبان فارسی به چینی ترجمه شده اما تأسف اور است که آثار معاصر چینی به زبان فارسی ترجمه نشده است.
مدرس دانشگاه پکن گفت: نکته سوم بحث فناوری های صنعتی هست. نکته چهارم همکاریها، گاز طبیعی است. ایران منابع و ذخایر بسیار زیادی از گاز دارد و با وجود تمام فشارها باید همکاریها در حوزه گازی گسترش پیدا کند.
وی افزود: یک نکته دیگری که خیلی مهم است بحث گردشگری هست. باید در حوزه گردشگری تمرکز کنیم چرا که سبب میشود ارتباط ملت با ملت افزایش پیدا کند.
ووبینگ بینگ یادآور شد: نکته بعد بحث همکاریهای منطقهای هست و به نظر من این یک نکته کلیدی یا بستر مهمی برای همکاریهای منطقهای است. ایران و چین میتوانند همکاریهای دو جانبه و سه جانبه و چند جانبه داشته باشند برای اینکه کارهایی را انجام بدهند. در کشورهایی مثل لبنان، عراق سوریه و حتی افغانستان. مقابله با تروریسم میتواند حوزههای همکاری بین ایران و چین باشد.
انتهای پیام/