به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس ۱۰ فروردین برابر است با شصتمین سالگرد رحلت آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی، عالمی که همواره برای وحدت مسلمانان تلاش می‌کرد و معتقد بود که شیعه در عصر حاضر باید بر مقام علمی اهل بیت (ع) تأکید ورزد و اگر شیعه به استناد حدیث ثقلین به مرجعیت علمی اهل بیت (ع) اکتفا کند، قادر خواهد بود همهٔ مسلمانان را پیرامون اهل بیت (ع) جمع کند.
تولد و آغاز راه
این عالم ربانی ۳ فروردین ۱۲۵۴ در بروجرد چشم به جهان گشود. پدرش سیدعلی طباطبایی و مادرش سیده آغابیگم هر دو از سادات طباطبایی بودند. او پس از گذراندن مقدمات علوم در هجده سالگی، وارد دارالعلم اصفهان شد و سطوح فقه و اصول، ادبیات عرب، حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت را آموخت و پس از ۸ سال زندگی در اصفهان به نجف اشرف مهاجرت کرد.
مهاجرت به نجف و بازگشت به قم با دعوت علما
آیت‌الله بروجردی پس از ۱۰ سال اقامت در عراق به زادگاهش بروجرد بازگشت و آنجا به تدریس علوم دینی و تبلیغ آنچه از اساتید حوزه آموخته بود پرداخت. در ادامه و پس از چند سفر به قم مهاجرت کرد و به عنوان یکی از اساتید بزرگ حوزه علیمه قم مشغول فعالیت شد و اساتید حوزه علمیه قم در تصمیم‌گیری‌ها از او نظر‌خواهی و مشورت می‌گرفتند. البته ایشان با دعوت تعدادی از مراجع به قم آمد و پس از چندی مدیریت حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت.
آغاز مرجعیت در دهه ۱۳۳۰
آیت‌الله بروجردی پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی و در دهه ۱۳۳۰ به عنوان مرجع تقلید مطرح و از مهم‌ترین مراجع شیعیان محسوب می‌شد.
ایشان به تقریب مذاهب اسلامی اهمیت می‌داد و در این راستا نماینده‌ای برای عضویت در دارالتقریب به مصر فرستاد. فتوای معروف محمود شلتوت برای به رسمیت شناخته شدن فقه شیعه نزد اهل سنت نتیجه فعالیت‌های آیت‌الله بروجردی بود.
اعزام مبلغ به نقاط مختلف ایران و جهان
اعزام مبلغ به مناطق مختلف ایران و خارج کشور، ایجاد مراکز بزرگ علمی و مذهبی، ساخت مساجد و مدارس در ایران و کشورهای مختلف، درخواست برای گنجاندن درس تعلیمات دینی در دوره ابتدایی مدارس ایران و... از مهم‌ترین اقدامات دینی، سیاسی و اجتماعی او است.
تربیت شاگردانی که هر کدام از بزرگان جهان تشیع هستند
این عالم ربانی در سال‌های فعالیتش در حوزه علمیه شاگردان زیادی تربیت کرد و بزرگانی چون امام خمینی، سید محمدرضا گلپایگانی، مرتضی مطهری، سیدعلی حسینی سیستانی، علی صافی گلپایگانی، لطف‌الله صافی گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، سیدموسی شبیری زنجانی، جعفر سبحانی و... از شاگردان ایشان هستند.
روش ایشان در تدریس علم اصول، ساده گویی و کوتاه کردن مطالب و اجتناب از مباحث زائد بود و در علم رجال روشی منحصر به فرد و ابتکاری داشت. سندهای احادیث کتاب کافی، تهذیب، استبصار و... را از متون آنها جدا کرده و با دقت مطالعه می‌کرد و این کار دست آوردهای ارزشمندی نصیب محققان می‌کرد.
تألیفات
مجموعه تألیفات آیت‌الله بروجردی در دو بخش به زبان عربی و فارسی به بیش از بیست جلد می‌رسد و در چهار رشته رجال، حدیث، فقه و اصول فقه بوده و در فلسفه، منطق، عقائد و شعر هم، آثاری به وی نسبت داده شده است. مشهورترین اثر او جامع الاحادیث است که با نظارت آیت‌الله بروجردی و همکاری بیست تن از شاگردان او نگارش یافته است.
اقداماتی که هنوز آثار و برکاتش برجا است
در زمان حضور ایشان، شهر بروجرد از نعمت برق محروم بود که با درایت و مدیریت ایشان و نیز پی‌گیری و حمایت برخی از خیرین متدین، این شهر، دارای کارخانه برق شد. همچنین گسترش کیفی و کمی حوزه علمیه قم از دیگر اقداماتشان بود. با مدیریت ایشان تحولاتی از نظر سیاسی، اجتماعی در زمینه تألیف، تصنیف و ترجمه، چاپ کتب فقهی و... همین طور در اداره حوزه‌های علمیه و سازماندهی آن پدید آمد.
احداث ابنیه بزرگ مذهبی و علمی درایران و دیگر کشور‌ها
ایجاد ابنیه بزرگ مذهبی و علمی از جمله مسجد اعظم قم، مدرسه نجف، مدرسه کربلا، مسجد بغداد، بیمارستان نجف، حسینیه و حمام سامرا، مدرسه کرمانشاه، مسجد بزرگ طرابلس لبنان، چهار مسجد بزرگ در آفریقا، قبرستان وادی‌السلام قم، مدرسه آیت الله بروجردی در قم، بیمارستان نکویی قم، مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ آلمان، کتابخانه مدرسه نجف، کتابخانه مدرسه کرمانشاه از دیگر اقدامات این مرجع شیعیان است.
ارتحال
این عالم ربانی ۱۰ فروردین‌ماه ۱۳۴۰ شمسی پس از عمری تلاش برای اعتلای اسلام و شیعه و تقریب مسلمانان در سن ۸۶ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و پیکر مطهرش در جوار حرم نورانی حضرت فاطمه معصومه (س) آرام گرفت.
انتهای پیام/
