به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، ورزش ایران در سال 1399 به دلیل شیوع کرونا و پس از آن نیز لغو بازی‌های المپیک، مسابقات زیادی همچون سال‌های قبل را به خود ندید و همه چیز صرفاً در اردوها و برخی رقابت‌های داخلی خلاصه شد. البته در میان حاشیه‌های زیادی نیز همچون همیشه رقم خورد که بیشتر آنها خیلی دور از انتظار نیز نبود.
یکی از رشته‌هایی که شرایطی مشابه شرایط عنوان شده در بالا را پشت سر گذاشت، دوچرخه‌سواری بود؛ رشته‌ای که قرار است یک نماینده در آن در المپیک 2020 توکیو حضور داشته باشد.
* مرگ رکابزنان در جاده‌ها
دوچرخه‌سواری در آغاز سال 99 به دلیل شیوع کرونا، با لغو مسابقات مختلف مواجه شد، اما اتفاقی که بیش از این موضوع لغو مسابقات و اردوها به چشم آمد، درگذشت چند رکابزن در استان‌های مختلف بر اثر تصادف در جاده‌ها بود. این همان موضوعی بود که باعث شد مسئولان فدراسیون بارها از فرهنگ‌سازی رانندگان در مواجهه با دوچرخه‌سواران صحبت کنند و حتی پای پلیس کشور برای کمک به جلوگیری از بروز این اتفاقات را باز کنند.
* استارت لیگ‌ها در نیمه سال
بالاخره پس از چند ماه تعطیلی فعالیت‌ها، لیگ برتر در بخش‌های مختلف از جمله جاده و کوهستان استارت خورد تا دوچرخه‌سواری کمی از رخوت خارج شود. انجام فعالیت و از آن مهمتر، درآمد ورزشکاران به واسطه حضور در لیگ، از جمله اتفاقات خوبی بود که با شروع لیگ‌ها رقم خورد؛ آن هم در روزها و ماه‌هایی که عملاً هیچ مسابقه بین‌المللی برگزار نمی‌شد. البته باید به این نکنه اشاره کرد که چند ماه بعد و به دلیل تعطیلی چند هفته‌ای شهرها و مواجه شدن با پایان فصل مسابقات، لیگ‌های دوچرخه‌سواری نیمه‌کاره ماندند و تیم‌های قهرمان مشخص شدند.
* پایان عصر قمری و حضور داوری
آبان 99 مجمع سالیانه فدراسیون دوچرخه‌سواری برگزار شد و همان جا بود که نخستین صحبت‌ها در مورد خداحافظی خسرو قمری از ریاست به میان آمد. قمری در حالی این موضوع را مطرح کرد که به نظر می‌رسید علاقه‌مند به ادامه فعالیت در این پست و حضور در انتخابات است، اما با توجه به اینکه کارمند وزارت ورزش است، ظاهراً مقامات بالادستی علاقه‌ای به ادامه حضورش نداشتند. به همین دلیل هم پس از نزدیک به 8 سال، در روز 6 دی ماه در پایان دوره ریاستش کنار رفت و در انتخابات نیز ثبت‌نام نکرد.
میان پایان دوره قمری تا انتخاب افشین داوری به عنوان سرپرست، 18 روز فاصله افتاد تا بدین ترتیب، روزهای بلاتکلیفی در این رشته المپیکی بیش از آن چیزی شود که انتظار می‌رفت.
* سرپرستی که خودش مدعی ریاستش شد
کمتر از یک ماه از حضور داوری در فدراسیون می گذشت که وی در اقدامی عجیب و شاید هم جالب توجه، در انتخابات ریاست فدراسیون شطرنج ثبت‌نام کرد. داوری که عملاً نمی‌توانست در انتخابات دوچرخه‌سواری ثبت‌نام کند، تصمیم گرفت پس از چند تلاش ناکام برای ریاست یک فدراسیون، این بار شانس خود را در شطرنج بیازماید تا شاید به هدفش برسد.
* ادامه داستان ساختمان نیمه‌کاره فدراسیون
خسرو قمری در سال پایانی ریاستش کلنگ ساختمان جدید فدراسیون واقع در مجموعه ورزشی آزادی را به زمین زد و قرار هم شد که این ساختمان تا پایان سال 99 تکمیل و افتتاح شود. در شروع سال 99 و افزایش قیمت ابزار و وسایل مورد نیاز برای ساخت، این ساختمان تکمیل نشد و قمری هم اعلام کرد نیاز به اعتبار بیشتری وجود دارد. عمر ریاست قمری به تکمیل پروژه‌ای که آغاز کرده بود، قد نداد تا همه چیز به دوره سرپرستی محول شد؛ دوره‌ای که می‌شد حدس زد ساختمان تکمیل نمی‌شود.
داوری در یکی از اولین اظهارنظرهایش اعلام کرد که بیش از 4 میلیارد تومان برای تکمیل ساختمان جدید فدراسیون پول لازم است و این در حالی بود که فدراسیون، چنین پولی در حساب نداشت. در همین باره رایزنی‌هایی که با وزارت ورزش صورت گرفت تا قرار شد ساختمانی که قرار بود تا پایان 99 تکمیل و به بهره‌برداری برسد، در چند فاز تکمیل شود. این بدان معنا بود که باید چند ماه دیگر و شاید یک سال و حتی بیشتر از آن در انتظار این افتتاح این ساختمان نشست.
* پایان سال با حاشیه‌های انتخابات
انتصاب یک مشاور، آخرین حاشیه دوچرخه‌سواری بود. محمود رشیدی در حالی به عنوان مشاور داوری منصوب شد که در انتخابات ریاست نیز ثبت‌نام کرد و همین مسئله، آغازی بر حاشیه‌های انتخاب رئیس جدید.
عده زیادی بر این اعتقاد بودند که حضور رشیدی در انتخابات با توجه به پستی که او در فدراسیون دارد، شائبه مهندسی را مطرح می‌کند. این شائبه پس از آن بیشتر تقویت شد که پاسخ تایید صلاحیت ثبت‌نام‌کنندگان آمد که در آن، از 16 نامزد انتخابات فقط 5 نفر تایید شدند که یکی از آنها رشیدی بود. همچنین در بین آنهایی که تایید نشدند، اسامی نفراتی همچون سلگی، شمعونیان، صفرزاده و چند نفر دیگر که از مدیران و پیشکسوتان دوچرخه‌سواری هستند، دیده می‌شود.
این آخرین اتفاق رخ داده مهم سال 99 در دوچرخه‌سواری بود. حالا همه امیدوارند دو اتفاق خوب در سال 1400 رخ بدهد؛ اول اینکه انتخابات فدراسیون بدون هیچ‌گونه شائبه و مهندسی و در اسرع وقت برگزار شود و دوم هم اینکه تنها رکابزن المپیکی بتواند نتیجه در خور تلاش‌ها بگیرد.
انتهای پیام/
