به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، به مناسبت ایام نوروز سال ۱۴۰۰ در سلسله مطالبی تا پایان تعطیلات شوخ طبعی‌ها و لطایف اهالی هیأت، مداحان و منبری‌ها را مرور خواهیم کرد.
آیت‌الله شیخ رضا ستوده در خاطره‌ای جالب می‌گوید: شبی در یکی از مراسم احیای ماه رمضان که در مسجد برگزار می‌شد، هنگام خاموش بودن چراغ‌ها و وسط «بِکَ یا الله» جمعیت، بنده خدایی با هزار آرزو از خدا، قرآن را بر سر گرفته و از ته دل و با خشوع کامل، مشغول گفتن «بک یا الله» بود.
ناگهان تکه کوچکی از گچ و خاک سقف مسجد که طبله کرده بود و نیاز به تعمیر داشت،کنده شد و محکم به ملاجش خورد. بنده خدا که ضربه ناگهانی حسابی پیشانی‌اش را به درد آورده بود و با این ضربه آسمانی فکر می‌کرد، دارد راه را خطا می‌رود، ناگهان ذکرش عوض شد و گفت: نَکَ یا الله! نَکَ یا الله!
انتهای پیام/
