محمد گلریز خواننده سروده‌های انقلابی، درباره آثار احمد علی راغب گفت: احمد علی راغب پدر موسیقی انقلابی بود؛ چون از چند ماه پیش از انقلاب در تدارک تولید موسیقی انقلابی بود. زمانی منزل مرحوم راغب در خیابان مجاهدین تهران بود و منزل ما هم خیابان ایران و بسیار به هم نزدیک بودیم. همین نزدیکی سبب شده بود تا شب‌ها ساعت ها کنار هم صحبت کنیم و درباره ساخت موسیقی انقلابی خوشایند برای مردم مشورت کنیم. سه، چهار ماه قبل از انقلاب حکومت نظامی بود و آن شب‌ها تا پاسی از شب کنار هم بودیم و همین سبب شکل گیری ایده‌های جدید درباره موسیقی انقلابی می شد.
گلریز درباره نحوه شکل گیری سروده‌های انقلابی گفت: مرحوم راغب از بدو انقلاب مصمم بود که درباره سرود‌های انقلابی کار‌هایی انجام بدهد؛ چون وقتی انقلاب شد در همه زمینه‌ها تحولاتی ایجاد شد. طبعاً در موسیقی هم تحول ایجاد شد. یکی از مشکلات آن روز‌های ما این بود که نمی‌دانستیم چه موسیقی‌ای را باید برای انقلاب بسازیم.
وی گفت: یکی از ابتکار‌های مرحوم راغب این بود که در راهپیمایی‌ها شرکت و ملودی که مردم می‌خواندند را گوش می‌کرد و بر اساس شعار‌ها ملودی می‌نوشت. ما یک تیم برای سروده‌های انقلابی تشکیل دادیم. مرحوم حمید سبزواری شاعر، مرحوم راغب آهنگساز، مجتبی میرزاده تنطیم کننده و من خواننده. من و راغب در منزل هم شب‌ها را سپری می‌کردیم و با دو دوست دیگر تلفنی صحبت می‌کردیم و این چنین سرود‌های انقلابی شکل گرفت. قطعات " بانک آزادی"، " الله یا الله"، " خوش آمدی امام ما" و " معلم" را از شعار‌های مردمی الهام گرفتیم.
خواننده سروده‌های مطرح انقلابی درباره ویژگی های مرحوم راغب گفت: او علاقه عجیبی به موسیقی انقلابی داشت و این کار را بدون توجه به ابعاد مادی انجام می‌داد. آن زمان شرایط کار کردن در حوزه موسیقی بسیار سخت بود، شرایط تهدید و زخم زبان بود، ولی راغب در راه خودش بود.
گلریز بیان کرد: آن زمان مشخص نبود انقلاب پیروز می‌شود یا نه. مصمم و راسخ بودن در راه رسیدن به هدف را در چهره مرحوم راغب می‌دیدم. تا همین چند سال پیش و قبل از بیماری کار موسیقی را ادامه می‌دادند. او نزدیک به دو هزار کار ساخت و یکی از ویژگی‌های راغب این بود که هیچ یک از کار‌هایش شبیه هم نبود و این خیلی مهم است. ناگفته نماند که میرزاده هم به او بسیار کمک می‌کرد، چون تنطیم آثار برعهده او بود، تنظیم نقش بسیار مهمی در ملودی دارد.
وی ادامه داد: مرحوم راغب به موسیقی علاقه‌مند بود و هر اتفاق و حادثه‌ای درباره انقلاب می‌افتد یک کار ماندگار می ساخت. شما الان به هر مسئله انقلابی چه شهادت ها، چه شادی‌ها نگاه کنید او چندین کار ماندگار ساخته است، برای شهادت آیت الله مطهری، شهید مفتح، شهید رجایی و.. موسیقی ساخته است. مثلا او سروده " حدیث سرو شقایق‌های پرپر" را درباره شهید بهشتی ساخت که شعرش را مرحوم سبزواری با جمله‌ای از مقام معظم رهبری سرود که ابتدای آن با این مصرع شروع می‌شد " خواهم به سوز دل به سوگ تو نشینم" بعد حمید سبزواری این شعر را در فراق شهید بهشتی از زبان آیت الله خامنه‌ای سرود و من هم خواندم و در نهایت رهبری در یکی از نوشته هایشان از ملودی و متن ترانه این آهنگ تقدیر کردند.
گلریز درباره بی مهری مسئولان در دوران بیماری مرحوم راغب گفت: او در سال‌های اخیر که بیمار شده بود، مورد بی مهری قرار گرفت، کسی از مسئولان فرهنگی به او سر نمی‌زد و راغب افسرده حال شده بود. این در صورتی است که در کشور‌های دیگر وقتی شخصی کار کوچکی انجام می دهد مجسمه اش را می‌سازند، ولی او که این همه کار فاخر همراه با زحمت بسیار انجام داد اما مورد بی مهری قرار گرفت و متاسفانه برخی مسئولان فرهنگی ما قدر چنین افرادی را نمی‌دانند و جای تاسف است که وقتی هنرمندی از دست می‌رود به یاد خدماتش می‌افتیم، در زمان زندگی اش به سراغ او نمی‌رویم.
وی در خصوص سابقه همکاری با مرحوم راغب گفت: من نزدیک به چهل سال با او همکاری کردم و تمام خصوصیات اخلاقی اش را به خوبی می‌دانم. او اواخر عمرش تلفنش را هم خاموش کرده بود و جواب کسی را نمی‌داد.
گلریز درباره راز ماندگاری آثار راغب گفت: دلیل ماندگاری آثار راغب این است که هر چیزی که از نهاد مردم بیرون بیاید، بر دل می‌نشیند و ما نمی‌دانستیم چگونه موسیقی انقلابی بسازیم و به همین دلیل در ابتدا از شعار مردم در تظاهرات استفاده کردیم. ملودی‌هایی که او ساخت همه ملودی‌های ایرانی بودند و نه مارش به عنوان مثال ملودی " آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو" حالت مارش داشت، ولی آهنگ " خجسته باد این پیروزی" در آواز بیات ترک و در گوشه روح الارواح ساخته شده و یا آهنگ‌های " شهید مطهری" و " آزادی" در دستگاه شور ساخته شده است. موسیقی آثار راغب ایرانی، اما کلام انقلابی است. اگر همان موسیقی ساخته شده را بدون کلام گوش کنید متوجه می‌شوید که ملودی کاملا ایرانی فاخر است و این همان رمز ماندگاری مرحوم راغب، پدر موسیقی انقلاب محسوب می شود.
