«محمود صادقی»، عضو فراکسیون امید در مجلس دهم، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی برنا در رابطه تصویب «قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها» توسط مجلس یازدهم گفت: این قانون علی‌رغم صحبت هایی که پیرامون آن مطرح می‌شود، به تصویب رسید و مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفت، لذا قانون لازم الاجراست. اما این طرح مجلس قابل تحلیل و انتقاد است، نمایندگان هدف طرح را رفع تحریم ها اعلام کردند و گویا انتظارشان از قانون این است که موجب شود تا کشورهای 1+5 وادار به رفع تحریم ها شوند. البته که امیدواریم این اتفاق بیفتد اما این احتمال می رود که اجرای چنین قانونی، عملا به منزله خروج از برجام تلقی شود. ایران همواره با کاهش تعهدات، در چارچوب برجام عمل کرده است. نمایندگان در طرح خود به بندهای 26-27 برجام استناد کردند اما بعضی از مواد طرح اقدام راهبردی با برجام مغایرت دارد و این یک خطر است. اگر از نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی اینگونه تلقی شود که ایران از برجام خارج شده، این پیامد را خواهد داشت که در آینده ایران را به استناد به برجام، محروم کنند.
صادقی گفت: موضوعی که آمریکایی ها نگران هستند، انقضای مهلت هایی است که برای برجام تعیین شده است، مهلت های 8 ساله و 10 ساله که محدودیت ها خاتمه پیدا می کند، بنابراین حفظ برجام برای ما می تواند یک راهبرد باشد تا بتوانیم با استناد به آن، نظارت های ناشی از برجام و تعهدات برجامی را خاتمه دهیم، اما اجرای چنین طرحی عملا، موجب می شود که ایران از برجام خارج شود. 5 سال محدودیت های برجامی را تحمل کردیم حال با این طرح نمی توانیم از امتیازات آن استفاده کنیم. طرح نمایندگان بر ضد آن هدفی است که اعلام کردند؛ یعنی در رفع تحریم ها اثر معکوس دارد. ضمن اینکه موجب می شود تا نتوانیم به برجام و امتیازهایی که برای ما متقابلا تعیین شده، استناد کنیم. طرح نمایندگان راه را برای گشودن پرونده های شورای حکام آژانس و روندی که موجب به صدور قطعنامه های تحریمی می شود، باز می کند. نمایندگان باید قبل از هرگونه تصمیم و اقدام در این زمینه با هماهنگی کامل قوا کار را پیش می بردند، این تصمیم، به یک هماهنگی سطح بالا نیاز دارد.
نماینده مردم تهران در مجلس دهم در پاسخ به این سوال که اظهارنظر در موضوعات داخلی و خارجی حق هر نماینده ای است اما ورود به چنین مسائلی آیا در راستای وظایف نمایندگی تعریف می‌شود، گفت: همانطور که اشاره کردید، مجلس حق دارد در حوزه های مختلف، قانون گذاری کند البته که این حق در طی ادوار مختلف محدودتر شده است. در قانون اساسی اصل تفکیک قوا را داریم و قوا باید بتوانند، مستقل عمل کنند اما در عین حال در قانون اساسی تفکیک قوا، اصطلاحا تفکیک موسوم از قوا نیست بلکه تفکیک نسبی است یعنی در عین اینکه مستقل و جدا هستند باید با یکدیگر هماهنگ باشند، مخصوصا در حوزه مسایل امنیتی و سیاست خارجی، در این مسایل حساس باید با هماهنگی، عمل کرد.
صادقی افزود: قوه مجریه، هیأت دولت، ریاست جمهوری و وزارت خارجه در صف مقدم تأسیس سیاست خارجی و امنیت کشور قرار دارند به خصوص در زمینه برجام، بنابراین این هماهنگی خیلی حایز اهمیت است. البته برخی از اظهارات از جمله اظهارات آقای قالیباف در این جهت است که برای پشتیبانی از دولت در چانه زنی ها و مناسباتی که با کشورهای دیگر داریم، این قانونی را تصویب کردیم، امیدوارم که همین‌طور شود، گاهی ممکن است ابزاری که استفاده می شود دقت نظر لازم در آن اعمال نشود و عکس آن هدف صورت گیرد، فکر می کنم این قانون ظرفیت ایجاد چنین مخاطره ای را برای منافع ملی ایران دارد زیرا واکنش هایی که نسبت به آن در سطح بین المللی ایجاد شده این تحلیل را تایید می کند.
عضو فراکسیون امید در مجلس دهم با اشاره به سکوت دولت در ابلاغ این مصوبه گفت: باید از بعد فنی و مسایل کارشناسی شده توسط دستگاه های ذیربط، اظهارنظر شود و سیاست خارجی، سازمان انرژی اتمی و نهادهای شورای عالی امنیت ملی این موضوع را مورد بحث قرار دهند تا این موضوع، منشایی برای ناهماهنگی بین قوا نشود زیرا اسیب زا است. باید با رایزنی و هماهنگی بهترین شیوه انتخاب شود. دولت و شورای عالی امنیت ملی در واقع یک سال بعد از خروج آمریکا از برجام یعنی از اردیبهشت سال 98 شروع به کاهش تعهدات برجامی به استناد بند 36 برجام کردند. اخیرا هم در خبری که منتشر شده که دولت درخواست داده تا در نطنز، سانتریفیوژهای نسل جدید نصب کنند که مورد اعتراض کشورهای اروپایی واقع شده است. این موضوع نشانگر این است که دولت از قبل در چارچوب کاهش تعهدات خود اقدامات مهمی را انجام داده است. این قانون به لحاظ ناهماهنگی که در آن وجود دارد در روند کار دولت اختلال ایجاد می کند و باعث برانگیختن حساسیت ها می شود.
او در پایان افزود: مجلس باید از این حالت جناحی و لوگوی سیاسی و انتخاباتی که پیدا کرده خارج شود و در قانون گذاری هماهنگی های لازم را با سایر قوا انجام دهد تا ضررهایش بیشتر از فواید آن نباشد. 4
