به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، در یک سال اخیر بازار کهگیلویه و بویراحمد به حال خود رها شده تا جایی که شهرهای این استان را باید شهر هزار نرخ نامند و صنعت و معدن نیز حال و روز خوشی ندارند، واحدهای صنعتی کوچک و متوسط به انبار عمده فروشان تبدیل شده و تار عنکبوت گرفته‌اند و معاون نیز سهمی در اقتصاد این دیار ندارند.
بنا به گفته مسئولان صمت 720 واحد صنعتی دارای پروانه در این استان داریم که از این تعداد 500 واحد فعال و 210 واحد دیگر غیر فعال و یا تعطیل است که اگر این گفته آنان را دال بر حقیقت بدانیم تاکنون برای بازگشت آنها به چرخه تولید اراده‌ای ندیدهایم.
عدم برنامه ریزی برای مهمترین صنعت کهگیلویه و بویراحمد یعنی کارخانه قند یاسوج مشهود است، در حالی این کارخانه براساس رای قطعی دستگاه قضایی به صاحب قبلی خود بانک تجارت واگذار شده است.
از آنجایی که بانک قادر به بنگاه داری نیست سازمان صمت استان باید مدیریت راه اندازی مجدد و ایجاد اشتغال را برعهده گیرد ولی تاکنون به دلیل نبود تجربه، مدیران و متولیان امر قادر به هیچ کاری نبوده که بدون شک این بی عملی منجر به بروز مسائلی امنیتی در یاسوج می‌شود.
پتروشیمی گچساران با پییشرفت 48 درصدی و سرمایه گذاری 2 میلیارد دلاری هم اکنون در هاله‌ای از ابهام فرو رفته و سازمان صمت هیچ برنامه ای برای آن ندارد و طرح بیو اتانول گچساران نیز مانند پتروشیمی در محاق فرو رفته است.
ذخایر میلیون‌ها تن فسفات کوه ریش و لار در کهگیلویه سال‌هاست که چوب بی تدبیری سازمان صمت استان را می‌خورد و این ذخایر عظیم خدادادی که می‌تواند توسعه بخش این منطقه فقیر باشد، تنها به رویایی شباهت دارد.
طرح کارخانه 3200 تنی سیمان سپو در کهگیلویه علی رغم دریافت 25 میلیارد تومان تسهیلات در سال‌های 80 تا 84 تاکنون به اندازه 200 میلیون تومان خرج آن نشده و آرزوی 17 ساله مردم آن دیار محروم به دلیل سوء عملکرد سازمان صمت استان به فنا رفته است.
پتروشیمی دهدشت بزرگترین دروغ به مردم کهگیلویه بوده که از آن تنها زمینی بایر و یک تابلو به جا مانده و البته سازمان صمت برای آن هیچ برنامه‌ای ندارد.
واحدهای تولید شن و ماسه حاشیه رود بشار سال‌ها بر دلیل برداشت‌های بی رویه و بدون نظارت اکوسیستم حیاتی رودخانه بشار که شاهرگ حیاتی بویراحمد بوده، را نابود کرده‌اند در این مورد علی رغم وجود احکام عدیده حقوقی و قضایی برای جابجایی آنها سازمان صمت برخلاف خواسته عموم مردم به دلیل برخی وابستگی طفره می‌رود.
بررسی‌های خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد عدم توجه به حوزه استراتژیک معدن در تهیه نقشه‌های پهنه بندی مناطق امید بخش معدنی، تبدیل شهرها و مناطق صنعتی به شهر ارواح، عدم تعامل با سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی و تولیدی به دلیل بیگانگی با مقوله سرمایه گذاری، عدم توجه و شناخت نسبت به مقوله مهم و استراتژیک جهش تولید شامل مقدمات و الزامات و بسترهای اجرایی قانونی آن، بیگانگی با استراتژی مهم و هدفمند سازی امور در دوره جدید مدیریت وزارت صمت، عدم توجه به توسعه تولید و تعمیق ساخت داخل و نبود برنامه ریزی مناسب و علمی برای بازگرداندن واحدهای راکد تولیدی به چرخه تولید در حوزه صمت کهگیلویه و بویراحمد رفته رفته در حال تبدیل شدن به یک بحران است.
کارخانه قند یاسوج در کما
کارخانه قند یاسوج در سال 1344 برای جلوگیری از جنگ و خونریزی بین قوم و قبیله‌های مختلف مردم بویراحمد و درگیری‌های مستقیم و غیر مستقیم با حکومت پهلوی در بهترین نقطه جغرافیایی شهر و در قالب شرکت سهامی تاسیس شد.
کارخانه‌ای که تنها صنعت مادر شهر یاسوج و تحت نظارت سازمان مرکزی شرکت‌ها، وابسته به وزارت امور اقتصادی و دارایی بوده در سال 51 تمامی دارایی‌هایش به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و دوباره در سال 52 به شرکت شهدساز واگذار شد.
از سال 46 تا سال 62 با کاشت چغندر و بهره برداری از آن به تولیدات خود ادامه داده و دستمایه سلایق مختلف مدیران و مسئولین از قبل انقلاب تا بعد آن بوده است.
در سال 62 مصوب شد که این شرکت با عنوانی جدید به نام شرکت فرآورده‌های غذایی قند یاسوج (سهامی خاص) با تحویل تمامی دارایی‌ها به فعالیت خود ادامه بدهد.
سال 69 با کم کاری، نبود تولید و بی توجهی به مطالبات کشاورزان و کارگران، کارخانه را به علت زیانده بودن و نارضایتی کشاورزان چغندر کار تعطیل کردند.
از آنجایی که موقعیت مکانی کارخانه روبه روی رودخانه بشار و به واقع در بهترین محل شهر قرار گرفته، مدیران ارشد سازمان صنایع ملی ایران، کارخانه را برای فروش سهام به کارگران و ایثارگران فراهم کردند.
در سال 71، براساس مصوبه‌ای در مورد فروش و واگذاری سهام دولتی در شرکت‌ها، تغییراتی در آیین نامه اعمال شد و در آخر تصمیم براین شد که واگذاری سهام به سه روش صورت بگیرد؛ بورس، مزایده و مذاکره مستقیم با متقاضیان. اما این روند اصلاحی، در یاسوج اعمال نشد و سهام کارخانه قند به روش دیگر و به نفع عده‌ای خاص به فروش رسید.
ماجرای زد و بندها در نحوه واگذاری کارخانه قند یاسوج بارها در دادگاه‌های مختلف بررسی و برخی از مدیران ارشد سازمان صنایع بهمراه مدیرعامل وقت کارخانه قند و خریداران زندانی شدند، هر چند بعد از گذشت هفت سال، پرونده مورد حسابرسی واقع و حکم واگذاری ابطال شد.
پس از چندی، کارخانه اعلام ورشکستگی کرد و با انتخاب کارشناس رسمی درصدد تعیین ارزش واقعی دارایی‌های ثابت برآمد، در نهایت دولت به دلیل بدهی بالایی که به بانک ها داشت، سهام و دارایی خود را در کارخانه قند یاسوج به بانک تجارت واگذار کرد.
در سال 93 بانک تجارت هشت میلیارد تومان به عنوان سرمایه در گردش به کارخانه پرداخت نمود اما سوءمدیریت و عدم رسیدگی به معضلات و مشکلات کارگران، 9 میلیارد تومان ضرر روی دست کارخانه گذاشت و سبب تعطیلی و بیکار شدن 300 نفر از کارمندان و کارگران وقت شد.
در ماههای پایانی سال 94 و ابتدای سال 95 ، مدیران بانک تجارت برای بار سوم اقدام به واگذاری کارخانه قند یاسوج به بخش خصوصی کردند اما بدلیل برخی اعتراضات محلی و ورود دستگاه قضایی به آن، سرمایه گذار بومی این کارخانه هم نتوانست آن را فعال کند.
با گذشت حدود پنج سال از تعطیلی مهمترین کارخانه تولیدی استان کهگیلویه و بویراحمد، اما هنوز در کما به سر می‌برد و برای مسئولان و متولیان امر صنعت همچون دیگر وظایف سازمانی این مجموعه، محلی از اعراب ندارد.
حشمت‌الله صمیمی‌دوست معاون هماهنگی امور اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد به تسنیم گفت: به جد پیگیر راه اندازی و تعیین تکلیف کارخانه قند یاسوج هستیم و در این زمینه از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنیم.
با وجود پیگیری‌های انجام شده سالار حسین‌پور رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت کهگیلویه و بویراحمد حاضر به پاسخگویی نشد.
انتهای پیام/542/ش
