ستاره شناسان از طریق داده‌های رصدخانه اشعه ایکس «چاندرا» برای نخستین بار ساطع شدن اشعه ایکس توسط سیاره اورانوس را تایید کردند.
پیش از این ستاره شناسان از انتشار اشعه ایکس در سایر سیاره‌های منظومه شمسی خبر داده بودند. شناسایی منبع ساطع کننده اشعه ایکس اورانوس به ستاره شناسان کمک می کند تا به شناخت بهتری از چگونگی انتشار این اشعه در سیاهچاله ها، ابرنواخترها، اختروش‌ها و ستاره‌های نوترونی برسند.
سیاره اورانوس از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و هفتمین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید است. این سیاره هر ۸۴ سال و ۷ روز یکبار به دور خورشید می‌گردد و دارای بیش از ۲۷ قمر است. فضاپیمای Voyager 2 ناسا در سال ۱۹۸۶ از اورانوس بازدید کرد.
داده‌های جمع آوری شده توسط رصدخانه چاندرا در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۷ از انتشار اشعه ایکس توسط اورانوس خبر می‌دهند. طیف سنج تصویربرداری CCD و مشاهدات انجام شده توسط دوربین‌های رزولوشن بالای این رصدخانه نشان می‌دهد که این سیاره از خود اشعه ایکس ساطع می‌کند. با وجودی که سیگنال‌های مشاهده شده بسیار ضعیف هستند، اما وجود دارند.
با تایید انتشار اشعه ایکس از اورانوس، در گام بعدی تعیین علت این انتشار مورد توجه ستاره شناسان قرار می‌گیرد. دلایل مختلفی برای انتشار این اشعه وجود دارد.
اورانوس نیز مانند بسیاری دیگر از اجرام منظومه شمسی از جمله دنباله دارها، قمرها و حتی سیاره کوتوله پلوتون، به احتمال زیاد پرتوهای ایکس دریافت شده توسط خورشید را پراکنده می‌کند. اما به نظر نمی‌رسد علت ساطع کردن اشعه ایکس تنها به این دلیل باشد.
فرضیه‌های مختلفی در مورد منبع اشعه ایکس اورانوس مطرح شده است. یک احتمال این است که حلقه‌های اطراف اورانوس باعث انتشار اشعه ایکس می‌شوند. همین وضعیت در حلقه‌های اطراف زحل هم دیده می‌شود که به این فرآیند فلورسانس گفته می‌شود که در آن ذرات باردار پر انرژی مانند الکترون‌ها و پروتون‌ها با حلقه‌ها برخورد می‌کنند و باعث ساطع شدن انرژی ایکس می‌شوند. سناریوی دیگر آن است که این پرتوها توسط شفق‌های اورانوس تولید شوند.
