به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ساختمان پلاسکو یک دقیقه مانده به 8 صبح 30 دیماه سال 95 دچار یک آتش سوزی شد و ساعت 11:30 صبح پس از تلاش بسیار آتش نشانان و مقاومت این ساختمان پلاسکو بر سر آتش نشانان آوار شد و تمام ایران را به عزای آنها نشاند. اشک ها بر صورت پر از خاکشان سرازیر شد و همچون زمینی خشک سیراب شان کرد. آتش نشانان 10 روز آواربرداری کردند و به دنبال تکه ای از همکاران خودشان بودند که زیر تن 15طبقه مانده. کم نبودند مسئولانی که کنار تابوت آتش نشانان شهید که پیچیده شده در پرچم پرغرور ایران بود اشک ریختند و مدتها با نام آتش نشانان در صدر اخبار قرار گرفتند، اما پشت پرده این عکس ها و تقدیرها چیزی نبود جز شکایت از آتش نشانان.
امیر ساعدی داریان، کارشناس شهری در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا درباره این شکایت تاکید کرد: از آتش نشانانی که در پلاسکو بودند دو تصور و ذهنیت داریم. یک تصوری که در جامعه وجود دارد که همه ما سپاسگزار آنها هستیم چون تمام تلاش خودشان را کردند. اما ذهنیت مسئولینی است که با آنها برخورد کردند.
وی افزود: برخوردی که در پشت صحنه با آتش نشانها و آتش نشانی شده به هیچ عنوان مناسب نبود. آن تصوری که در ذهن عوام جامعه که همه متشکر آتش نشانان بودند، در فضای مسئولان و اداری این موضوع وجود نداشت. در کارشناسی شکایتی که علیه آتش نشانی شده بود نوشتند: از علل فروریخش سقف در پلاسکو ازدحام و وزن 7-8 آتش نشانان در آن بخش بوده است. این حرف از کجا آمده است؟ ساختمانی که برای 150 تا 200 کیلوگرم بار وارد بهش طراحی شده، به خاطر ازدحام چند نفر ریخته است؟ در آن زمان ما چنین شکایت ها و فضایی را شاهد بودیم. از آتش نشانان و مسئول حوزه آتش نشان شکایت شد. در حقیقت قدردانی که به بهترین وجه توسط مردم انجام شد، در پشت صحنه چیز دیگری بود. پشت صحنه خیلی از مسئولان رده بالای مدیریت شهری و شورای شهر آن زمان تلاش کردند که ضعف های کار خود را روی سر آتش نشانان خالی کنند.
ساعدی داریان با اشاره به این که تخصص اصلی من بارگذاری غیرعادی روی ساختمان است، گفت: ساختمانی با ماهیت پلاسکو که با آیین نامه های سال 1960 طراحی آن شروع و ساختمان فولادی با آن آیین نامه، مصلح و مقررات آن زمان ساخته شد. این ساختمان به جای تهران، اگر وسط نیویورک هم بود و 4ساعت تحت آن آتش سوزی قرار می گرفت فرو می ریخت. فروریزش پنککی آن نیز کاملا عادی بود. در دنیای امروز توانایی افراد آتش نشان برای اطفا حریق بزرگ 10 تا 15 درصد است. چون وسعت زیاد، ارتفاع زیاد و... مشکلات ایجاد می کند. آتش سوزی کلیسای نوتردام مگر نبود؟ چه چیزی از این کلیسا مانده است؟ به همین دلیل است که می گویند باید به سمت فعالیت های پدافند و مقاوم سازی ها برویم. اگر امروز زلزله تهران اتفاق بیفتد. یک سقف دال بتونی اگر ریزش کند دیگر چند تیرآهن و آجر نیست که کنار بزنیم و امداد رسانی کنیم. امکان امدادرسانی نیست. حوزه عملکرد و کارآمدی نیروهای امدادی به خاطر عوض شدن سیستم شهرسازی که دچار بهبود شده، کاهش پیدا کرده است. یعنی نباید از نیروهای امدادی توقع معجزه داشته باشیم. الان باید تا جایی که می شود در حوزه پیشگیری قبل از حادثه فعالیت کنیم.
این کارشناس شهری به انتقادهای آن زمان اشاره کرده و تاکید کرد: گفته می شد که چرا هلی کوپتر نیاوردید؟ چرا از بالا آب پاشی نشد؟ و... از جمله صحبت هایی که مطرح شد و پس از آتش سوزی نوتردام نیز این انتقادها وجود داشت. در حادثه نوتردام یا گرنفل دیدیم که نیروهای امدادی نمی توانند کاری انجام دهند. در این حوادث آنقدر آتش سوزی پیش رفت تا موادسوختنی تمام شدند. از سرتیم عملیات نوتردام پرسیدند که چرا با هلی کوپتر آب نریختید؟ گفت: این آب دو، سه تن وزن دارد، اگر آن فاصله روی ساختمان بریزد خودش ضربه سختی به ساختمان می زند. هلی کوپترهایی که با تفنگ آب پاش در دنیا استفاده نمی شود و فقط در ژاپن از آن استفاده می شود. فشار از روی آتش نشان ها باید برداشته شود و به سمت کارهایی باید برویم که مسئولان انجام نداده اند. با شکایت از آتش نشانان کار پیش نمی رود.
وی با اشاره به این که یکی از مسائل برای خروج نفرات در پلاسکو، افزود: طبق صحبت های داوری (مدیرعامل کنونی سازمان آتش نشانی) و... آتش نشانان داخل ساختمان رفتند. اولین ریزش ساختمان که رخ می دهد یک سری از دوستان بین سقف ریخته شده و پنجره ها ماندند. نیروهای دیگر نتوانستند آنها را رها کنند و بروند و گفتند چطور وقتی دوستانمان اینجا هستند ما برویم؟ بله، آنها پروتکل های ایمنی را رعایت نکردند ولی به خاطر ندای درون شان و عاطفه ایرانی و اسلامی برنگشتند و خودشان و دوستانشان شهید شدند. البته برخی را هم نجات دادند. غیرت و حمیت بالاتر از پروتکل هاست ایراد کار آتش نشانان بود. اصل ماجرا این است که آتش نشان کاری که می توانستند را انجام دادند اما ذات پلاسکو، مصالح و طراحی آن تحمل چنین آتش سوزی را نداشت. زمانی که یک اتاق تغییر کاربری می دهد و می شود انبار لباس و پوشاک و برق ساختمان مشکلات عدیده ای دارد، مشکلات زیادی را در فروریزش پلاسکو به وجود آورد.
امیر ساعدی داریان گفت: پلاسکو متعلق به 1960 میلادی بود اما امروز هم پلاسکوهای متعددی و پاساژهای به روز بسیار زیادی داریم که از لحاظ ایمنی مشکلات عدیده ای دارند. کمیته ایمنی که بعد از حادثه پلاسکو تشکیل شد، لیستی از ساختمان های ناایمن تهیه کرد و بسیاری از مراکز و پاساژهای امروزی که مردم در آن تردد می کنند در آن لیست وجود دارد. پلاسکو فرو ریخت اما ساختمان های امروزی را چه می کنید؟ ایمنی چند ساختمان های امروز انجام شده است؟ مثالی می زنم؛ پروژه ایران مال که همه می شناسند و قرار است با 85هزار میلیارد تومان در بورس بیاید. این پروژه پتانسیل خطرزایی بسیار بالایی دارد و به اندازه یک شهر است. ورودی و خروجی ها، ازدحام جمعیت و... آن باید مورد بررسی قرار گیرد. اینهاست که نباید فراموش کنیم و به قدر تناسب خودش باید این ساختمان ها را نیز بررسی کنیم.
وی در پاسخ به سوال که چرا از آتش نشانان شکایت شد؟ گفت: بحث این است که شکایت های متعددی از آتش نشانی تهران برای پلاسکو شده است. هم از سوی مدعی العموم و هم توسط دوستان دیگر. موضوع شکایت ها کم کاری، عدم انجام وظیفه و کارهای محوله از سوی آتش نشانی تهران است. گفته بودند آتش نشانی نتوانسته به درستی کار خود را انجام دهد. خیلی ها بدشان نمی آمد که هزار و یک دلیل اصلی ریزش پلاسکو را فراموش کرده و علت اصلی آن را کم و کوتاه کنند و در حد یک ضعف عملکرد آتش نشانی بیاورند. این تلاش از سوی خیلی از مدیران انجام شد. در حالی که به هیچ عنوان این موضوع درست نبود و آتش نشانی با هیچ اقدامی نمی توانست از فروریزش پلاسکو پیشگیری کند. آن سازه با آن طراحی و تجمع مواد پوشاکی وسط شهر تهران محکوم به ریزش بود، درست مانند یک بمب ساعتی و واقعا نیروی امدادی نمی توانست جلوی ریزش آن را بگیرد. اما بعضی ترجیح می دادند که چشم شان را روی هزار و یک دلیل اصلی ببندند و مشکل را به اندازه ضعف عملکرد آتش نشانی کوچک کنند.
خبرنگار: پریسا هاشمی
آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
