به گزارش بهداشت نیوز به نقل از وبدا، «لنفادم» یک اختلال مهم در عملکرد سیستم لنفاوی است که در اثر انسداد یا آسیب به مسیرهای لنفاوی، باعث تجمع غیرطبیعی مایع لنف در بدن میشود و اغلب پس از درمانهای سرطان، مانند جراحی یا پرتودرمانی برای سرطان پستان، لگن و سر و گردن دیده می شود.
دکتر «نرگس مفتاحی» استادیار گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه اختلال لنف ادم منجر به بروز تورم، سنگینی و درد در اندامها میشود، افزود: این عارضه کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و در صورت نبود مدیریت صحیح، ممکن است عفونتهای مکرر، فیبروز بافتی و محدودیت عملکردی اندامها نیز در مبتلایان ایجاد شود.
او درمان اصلی لنفادم را درمانی محافظهکارانه به نام درمان احتقانزدایی ترکیبی (CDT) برشمرد که شامل ماساژهای تخصصی لنفاوی (MLD)، بستن بانداژهای فشاری مخصوص، تمرین های درمانی و مراقبت از پوست است و باید از سوی یک درمانگر ماهر و آموزشدیده انجام شود.
دکتر مفتاحی عملکرد فیزیوتراپیست در این فرآیند درمانی را دارای نقشی حیاتی و غیرقابلجایگزین ارزیابی کرد و گفت: فیزیوتراپیست با استفاده از دانش خود در زمینه بیومکانیک و حرکتشناسی سیستم اسکلتی عضلانی و آشنایی با روش های کنترل درد، می تواند علاوه بر کاهش تورم، عوارضی مانند دردهای اسکلتی_عضلانی، کاهش دامنه حرکتی و خشکی مفاصل، ضعف عضلانی و برهم خوردن تعادل و پوسچر را نیز مدیریت کند.
این دکترای تخصصی فیزیوتراپی اظهار کرد: در این فرآیند درمانی، فیزیوتراپیست میتواند برنامهای جامع طراحی کند که نه تنها جنبه جسمی و حرکتی این عارضه را مدیریت کند؛ بلکه بر جنبههای روانی این بیماران نیز تاثیر مثبت بگذارد و باعث بهبود تصویر بدنی، کاهش اضطراب و افسردگی و ترس از حرکت شود.
به گفته دکتر مفتاحی، ثمره این تلاش ها می تواند در نهایت منجر به بهبود چشمگیری در کیفیت زندگی این بیماران شود.
او با تاکید بر استمرار فرآیند درمان لنف ادم با نظارت درمانگر، به دلیل مزمن و پیشرونده بودن این اختلال افزود: فیزیوتراپیست به عنوان مربی به بیمار آموزش میدهد که چگونه بهطور مستقل ماساژهای تخصصی تخلیه لنفاوی، بستن بانداژ و تمرین های ورزشی لازم را انجام دهد و از اندام خود مراقبت کند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز یادآور شد: این همکاری و آموزش مداوم به بیمار این امکان را میدهد که کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورد و با وجود بروز اختلال لنفادم، به زندگی فعال و مستقل خود ادامه دهد.
