هنر آینه‌کاری ایران ثبت جهانی شد

به گزارش مشرق، در جریان بیستمین نشست کمیته بین دولتی پاسداری از میراث ناملموس یونسکو در شهر دهلی هند، با تصویب این کمیته «هنر آینه کاری در معماری ایرانی» با عنوان رسمی Ayeneh-Kari, the art of mirror-worke in Persian architecture در فهرست نماینده میراث فرهنگی ناملموس بشری ثبت شد.

با ثبت این اثر تعداد عنصرهای ثبت جهانی ایران در زمینه میراث فرهنگی ناملموس به ۲۷ عنصر رسید.

این نخستین ثبت جهانی ایران در زمینه معماری ایرانی در میراث فرهنگی ناملموس است و با این کار عنوان معماری ایرانی یا Persian Architecture در اسناد یونسکو جای گرفت.

پرونده «هنر آینه کاری در معماری ایرانی» در فروردین ماه سال ۱۴۰۳ از سوی ایران به یونسکو تحویل شده بود.

این پرونده که توسط شهاب نیکمان، تدوین و تهیه شده است، در گزارش هیأت ارزیابی، به دلیل کیفیت تهیه، مورد تقدیر قرار گرفت و با رأی مثبت کمیته بین دولتی برای ثبت جهانی تصویب شد.

در تقویم رسمی نشست امسال، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز با همکاری مؤسسه میراث مانا (مسئول تهیه و تدوین همین پرونده)، اقدام به برگزاری نمایشگاهی با موضوع ثبت جهانی هنر آینه‌کاری در معماری ایرانی، به عنوان یکی از برنامه‌های رسمی این نشست کرده‌ است، که این اقدام در همکاری با یونسکو در برگزاری نشست بین دولتی نیز در نوع خود کم‌نظیر ارزیابی شده است.

ایران پیش‌تر موفق شده بود، مهارت سنتی قالی‌بافی در کاشان، ردیف‌ موسیقی ایرانی، تعزیه، موسیقی بخشی‌های خراسان، نقالی و داستان‌سرایی نمایشی در ایران، نوروز، هنر ساختن و نواختن کمانچه، آیین‌های پهلوانی یا زورخانه‌ای، مهارت ساخت و نواختن دوتار، دانش ساخت لنج، فرهنگ پخت و تقسیم نان لواش، قالی‌شویان، مهارت‌های سنتی قالی‌بافی در فارس، چوگان، نگارگری ایرانی، آیین زیارت کلیسای تادئوس، برنامه ملی پاسداری از هنر خوشنویسی، یلدا/چله، هنر ساختن و نواختن عود، هنر سوزن‌دوزی ترکمن، پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم، هنر تذهیب، افطار و سنت‌های فرهنگی و اجتماعی آن، جشن سده، جشن مهرگان و مهارت ساختن و نواختن رباب را در فهرست میراث ناملموس یونسکو ثبت کند.

بیستمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس در دهلی نو، هند درحال برگزاری است و در مجموع ۶۷ پرونده توسط ۷۷ کشور برای ثبت در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ارائه شده است. این فهرست‌ها علاوه‌بر به رسمیت شناختن، ابزاری قدرتمند برای حفظ میراث ناملموس هستند.