به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت:
این نشریه به قلم متیاس ماتیجس (استاد اقتصاد سیاسی بینالملل در دانشگاه جان هاپکینز/ پژوهشگر ارشد در شورای روابط خارجی آمریکا) و ناتالی توچی (استاد دانشگاه جان هاپکینز و مدیر مؤسسه بینالمللی در رم)، مینویسد: اروپا چگونه شکست خورد؟ وقتی دونالد ترامپ دوباره به قدرت بازگشت، خواستههای سختگیرانه برای افزایش هزینههای دفاعی اروپا را مطرح کرد، صادرات اروپا را با تعرفههای گسترده تهدید کرد و ارزشهای دیرینه اروپایی در دموکراسی و حاکمیت قانون را به چالش کشید، رهبران اروپایی میتوانستند یا موضع مقابلهای اتخاذ کنند و به طور جمعی مقاومت کنند، یا راه کمترین مقاومت را انتخاب کرده و تسلیم ترامپ شوند. آنها گزینه دوم را انتخاب کردند. بهجای اصرار بر مذاکره به عنوان شریک برابر یا ادعای خودمختاری استراتژیک خود، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، همچنین کشورهای غیرعضو مانند انگلیس، به طور واکنشی و پیوسته موضعی از تسلیم اتخاذ کردهاند.
برای بسیاری در اروپا، این یک انتخاب منطقی بود. طرفداران مماشات، استدلال میکنند که گزینههای جایگزین (مقاومت در برابر خواستههای ترامپ در زمینه دفاع، توسل به تشدید تلافیجویانه به سبک چین در مذاکرات تجاری، یا افشای گرایشهای استبدادی او) برای منافع اروپا مضر بود. آمریکا ممکن بود اوکراین را رها کند. ترامپ میتوانست پایان حمایت از ناتو و خروج قابلتوجه نیروهای نظامی آمریکا از اروپا را اعلام کند. ممکن بود یک جنگ تجاری تمامعیار فراآتلانتیک رخ دهد.
البته این موضوع میتواند درست باشد. اما این دیدگاه، نقشی را که سیاست داخلی اروپا در تلاش برای سازش در وهله اول ایفا کرد، و همچنین پیامدهای سیاسی داخلی مماشات را نادیده میگیرد. ظهور راست افراطی پوپولیست فقط یک پدیده سیاسی آمریکایی نیست. در تعداد فزایندهای از کشورهای اتحادیه اروپا، راست افراطی یا در دولت است یا بزرگترین حزب مخالف، و کسانی که طرفدار راضیکردن ترامپ هستند، به راحتی اعتراف نمیکنند که چقدر توسط این نیروهای ملیگرا و پوپولیست محدود شدهاند. علاوه بر این، آنها اغلب نادیده میگیرند که این استراتژی به نوبه خود به تقویت بیشتر راست افراطی کمک میکند. با تسلیمشدن در برابر ترامپ در زمینه دفاع، تجارت و ارزشهای دموکراتیک، اروپا عملاً نیروهای راست افراطی را که خواهان اتحادیه اروپا ضعیفتر هستند، تقویت کرده است. به عبارت دیگر، استراتژی ترامپی اروپا، یک دام خودویرانگر است. تنها یک راه خروج از این چرخه وجود دارد. اروپا باید اقداماتی برای بازگرداندن اختیار در جایی که هنوز میتواند انجام دهد، بردارد. بهجای اینکه تا ژانویه ۲۰۲۹ صبر کنیم، زمانی که تفکر جادویی فرض میکند کابوس فعلی فراآتلانتیک به پایان خواهد رسید، اتحادیه اروپا باید دست از التماس بردارد و حاکمیت بیشتری بسازد. تنها در این صورت است که نیروهای سیاسی که آن را از درون تهی میکنند، بیاثر خواهد شد.
