در شرایطی بحث حضور زنان در ورزشگاهها برای تماشای مسابقات مردان تقریباً حل شده که در نقطه مقابل، چالشهایی ویژه برای مردان وجود دارد.
به گزارش فوتبال 360، پروژه ورود زنان به ورزشگاهها در ایران در روزهای ابتدایی انجام آن، مخالفان پُرشماری داشت اما حمایت ویژه فیفا از این طرح و ملزمشدن مدیران فدراسیون و مسئولان ورزشی به تکمین از این پروژه باعث شد تا رفتهرفته با گذر زمان، بحث حضور زنان در ورزشگاهها شتاب ویژهای به خود گیرد؛ بهطوریکه حالا در شهرهای مختلف طلسم عدم حضور زنان در ورزشگاهها در حال شکستهشدن است و بعد از اهواز، آبادان و مشهد حالا همگان در انتظار حضور زنان در ورزشگاههای رشت هستند تا تقریباً در سراسر کشور ممنوعیت حضور آنها برای تماشای مسابقات مردان به پایان برسد.
زنان در حالی موفق شدند به رویای دیرینه خود که تماشای فوتبال از درون ورزشگاه بود، برسند که این موضوع مسلماً حق طبیعی آنها بود و با گذر زمان زنان توانستند حق خود را بگیرند.
با این وجود، در بحث حضور در ورزشگاهها، نقطه مقابلی هم وجود دارد؛ بحث حضور مردان در مسابقات زنان. با توجه به اینکه تمامی مسابقات زنان چه در زمین فوتبال و چه در زمین فوتسال و سایر رشتهها با حجاب اسلامی کامل برگزار میشود، مهمترین سوال مطروحه درباره ممنوعیت ایجاد شده برای حضور مردان است.
پدر، برادر و همسر در کنار خویشاوندان و البته علاقهمندان به فوتبال و فوتسال زنان سالهاست که پشت درهای بسته ماندهاند و کجسلیقگیها باعث شده تا ممنوعیتهایی ویژه علیه آنها وضع شود.
جالب آنکه در بحث حضور خبرنگاران و عکاسان مرد در مسابقات زنان هم چالشهای پُرشماری وجود دارد؛ بهطوریکه در برهه فعلی، مسئولان سازمان لیگ فوتسال مانعتراشیهای پُرشماری برای پوشش مسابقات فوتسال زنان انجام میدهند و در بخش فوتبال هم در همه شهرها نگاه یکسان وجود ندارد!
خبرنگاران و عکاسان مرد در اصفهان مدتهاست که پشت درهای بسته مسابقات زنان سپاهان هستند و در این بین، مسئولیت عدم حضور آنها در ورزشگاه را نه مسئولان فدراسیون فوتبال، نه مدیران وزارت ورزشوجوانان و البته نه چهرههای استانی و شهری میپذیرند!
خلأ قانونی موجود باعث شده تا نوعی متفاوت از تبعیض جنسیتی در فوتبال و فوتسال ایران به چشم آید. نکته جالبتوجه اینکه پیگیریهای بیشتر از جانب سازمان لیگ فوتبال و البته حراست فدراسیون فوتبال نشان میدهد که آنها موافق رفع موانع موجود در مسیر حضور مردان در مسابقات زنان هستند.
باشگاههای بزرگ از جمله استقلال و پرسپولیس در کنار سپاهان و تراکتور در حال سرمایهگذاری در فوتبال و فوتسال زنان هستند و باشگاههایی مثل استقلال و سپاهان در هر 2 رشته در بخش زنان تیمداری میکنند.
مشخصاً حضور هواداران 2 تیم و البته رفع ممنوعیت حضور چهرههای رسانهای در مسابقات آنها میتواند بیش از پیش به فوتبال و فوتسال زنان ایران اعتبار بخشد اما همانطور که گفته شد، تصمیمات سلیقهای باعث شده تا گونهای متفاوت از تبعیضهای جنسیتی به چشم آید.
مسئولان فدراسیون فوتبال و مدیران وزارت ورزشوجوانان هیچگاه جمعبندی لازم را درباره این موضوع مهم انجام ندادهاند و به نظر میرسد که آنها هم از وضعیت کج دار و مریز فعلی راضی هستند. همانطور که گفته شد در بخش فوتبال زنان، با هماهنگی با مسئولان سازمان لیگ و حراست فدراسیون، مقدمات حضور مردان را فراهم کرد اما در بخش فوتسال، حتی با هماهنگیهای ویژه هم چنین امکانی وجود ندارد!
در چنین شرایطی باید دید سرانجام وضعیت اسفناک فعلی چه زمانی پایان میپذیرد و تبعیض موجود چه هنگام از بین میرود؛ چرا که مشخصاً نادیدهگرفتن حقوق مردان تفاوتی با نادیده گرفتن حقوق زنان ندارد و در اینباره بیشک باید مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزشوجوانان پاسخگو باشند.