تب خرید سکههای ۲۵تومانی باز هم در میان ایرانیها بالا گرفته است و بعد از بحث داغ جیوه قرمز چرخ خیاطیهای قدیمی، حالا قیمتهای نجومی این سکهها، نبض بازار عتیقه را به دست گرفته است.
به گزارش همشهری، یکی از قیمت ۲میلیون تومانی این سکهها خبر میدهد و دیگری با تأکید بر سال تولید، چند میلیونی بر قیمت قبلی اضافه میکند و این زنجیره از بازارهای خیابانی عتیقهفروشی تا سایتهای اینترنتی خرید و فروش میچرخد.
برخلاف تصور رایج، فلزهای به کار رفته در سکههای ۲۵تومانی ارزش چندانی ندارند و خود سکهها نیز تنها در یک صورت برای کلکسیوندارها جذاب هستند که «بستهبندی بانکی آنها باز نشده و در دست نچرخیده باشد.» با وجود این واقعیت، هنوز مردم کوچهوبازار خیال میکنند که سکههای پر از خط و خش ۲۵تومانی میتواند مانند یک معجزه زندگیشان را زیر و رو کند و همین امیدواری کافی است تا یادگاریهای قدیمی راهی بازار فروش شوند.
علی زمزم، عتیقهفروش شناختهشده، درباره راز محبوبیت این سکهها میگوید: «سکهها از قدیم قیمت داشتند اما برای بعضی سکهها ماجرا کمی متفاوت است.» به گفته او، بعضی سکهها به دلیل محدودیت در تعداد ضرب در میان کلکسیوندارها محبوبیت دارند. سکه ۲۵تومانی در سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲ ضرب شد اما بانک مرکزی در سال ۱۳۸۰ تیراژ خیلی پایین، به گمانم کمتر از ۱۰۰ هزار تا، ضرب کرد و همین تعداد پایین باعث شد تا سکههای ۲۵تومانی سال ۱۳۸۰ مشتری داشته باشند.
برای کلکسیوندارها، دو سکه ضرب شده از ارج و قرب خاصی برخوردارند؛ سکه یک ریالی و سکه ۲۵تومانی. ارزش این سکهها نیز هیچ ارتباطی به آلیاژ ندارد و به تعداد ضرب اندک مربوط است.
سکههای یکریالی سال ۱۳۷۶ به دلیل ضرب تنها ۶ هزار عدد، اکنون به قیمت ۸ میلیون تومان خرید و فروش میشوند و کیفیت بانکی دارند.خبر فروش سکههای ۲۵تومانی در شبکههای اجتماعی چنان پر و بال گرفته که برخی تصور میکنند بحث بر سر فلزات گرانبهاست، در حالی که این موضوع هیچ ارتباطی به آلیاژ ندارد.
به گفته زمزم، «اینکه بعضیها میگویند این سکهها میلیونی قیمت دارند، حرف بیراهی نیست اما نکته دارد.» او توضیح میدهد که سکههای فروختهشده با قیمت ۴ تا ۵ میلیون تومان، کیفیت بانکی داشته و از بستهبندی بانک مرکزی باز نشدهاند.
