یک پزشک: یک زمانی تلویزیون پیشرفتهترین وسیله ارتباطی ما با دنیای خارج بود. الان تلویزیونهای هوشمند، گوشی و تبلتها و لپتاپها جای آن به اصطلاح متکلم وحده را گرفتهاند. جالب است که نوستالژی تلویزیونهای قدیمی فقط متعلق به ما نیست. کاربران فرنگی هم هستند که تلویزیونها کم وضوح آنالوگ آن روزگاران را به یاد میآوردند و به خاطر دارند که چه برنامههایی با آنها دیدهاند.
به هر حال در اواسط قرن بیستم، داشتن یک تلویزیون مایه افتخار بود. گوشه اتاق نشمین را پر میکرد. تلویزیونهای مبله آنقدر بزرگ بودند که تزئینات مادران ما روی آن جا خوش میکرد و تلویزیون دیدن یک فعالیت خانوادگی بود. تعدادی از عکسهای قدیمی کاربران فرنگی همراه با تلویزیونهایشان را اینجا میبینید.
