مژده دقیقی، مترجم، نیز در سخنانی گفت: استاد احمد سمیعی گیلانی بی‌تردید از پیشکسوتان تاریخ ویرایش به معنای حرفه‌ای آن هستند و از بزرگانی که در عرصه عمل، به ضرورت ویرایش پی بردند و به آن پرداختند و بر اساس دانش و تجربه خود، ضوابط و قواعدی برای آن قائل شدند و این ضوابط و قواعد را در عمل آزمودند و اعتلا بخشیدند. این مترجم در ادامه با اشاره به اینکه بی‌سبب نیست که سمیعی را پدر ویراستاری نوین ایران می‌دانند، افزود: ایشان از پایه‌گذاران و پرسابقه‌ترین ویراستاران به معنای امروزی آن هستند. ویراستاری را با «انتشارات فرانکلین» آغاز کرد و در دوران فعالیت فرهنگی خود هرگز آن را کنار نگذاشت. از ویرایش لذت می‌برد و تا پایان، با تمام وجود ویراستار باقی ماند. دقیقی در ادامه به ذهن منظم و حافظه بی‌نظیر این ویراستار فقید اشاره کرد و افزود: استاد سمیعی حتی در خاطر داشت که چهل یا پنجاه سال پیش، چه پیشنهادهایی برای ویرایش کتابی ارائه کرده و این یا آن مترجم، چه توانایی‌ها یا ضعف‌هایی داشته است.
دقیقی بیان کرد: کافی بود استاد سمیعی متوجه شود این نویسنده حرفی برای گفتن دارد، چنان غرق در ویرایش متن می‌شد که گویی خود آن را نوشته و برای ارتقای آن از هیچ امکانی چشم نمی‌پوشید. چنان‌‌که گویی گاهی از دید نویسندگان و مترجمان، به جانب افراط می‌رفت. در ادامه مراسم سهراب سمیعی، فرزند احمد سمیعی گیلانی، با ابراز خوشحالی از اینکه در مکانی هستند که خانه اجدادی آن‌هاست، گفت: پدر به ما یاد داد چگونه زندگی و رفتار کنیم و چگونه با مردم در ارتباط باشیم، و برای من و خواهرم پدر یک معلم و راهنمای واقعی بودند. سپس پیام منوچهر مشیری، کارگردان مستند «سبز بن‌دار»، توسط الوند بهاری پژوهشگر این مستند برای حاضران خوانده شد.پوراحمد جکتاجی، مدیر مسوول نشریه گیله‌وا و عضو هیات موسس خانه فرهنگ گیلان، اکبر ایرانی، فرهاد طاهری و جعفر شجاع‌کیهانی از دیگر حاضران این مراسم بودند.
