برد حرکتی محدود و فراهم نبودن زیرساخت‌های مربوط به شارژ، جزو مشکلاتی هستند که مشتریان را در خرید خودروهای برقی با تردید روبرو می‌کنند. برای مقابله با این دو مشکل گروهی از محققان دانشگاه در حال توسعه راهکاری هستند که در آن از فناوری شارژ بی‌سیم برای شارژ خودروها حین حرکت استفاده می‌شود. ایده این محققان اصلا جدید نیست و نسخه اولیه آن در دهه ۸۰ میلادی در ایالت کالیفرنیا تست شده است. اما تکنولوژی به کار رفته در آن تفاوت‌های زیادی با نسخه اولیه دارد. به گفته خرم افریدی (Khurram Afridi) محقق ارشد این پروژه، بجای میدان‌های مغناطیسی از تکنولوژی میدان‌های الکتریکی با فرکانس بالا در این ایده بهره گرفته می‌شود.
به لطف این تکنولوژی خودروهایی با ارتفاع ۱۸ سانتی‌متر از زمین امکان شارژ بی‌سیم حین حرکت را پیدا می‌کنند. در این تکنولوژی نیرو از طریق صفحاتی که در کف مسیر تعبیه می‌شوند، انتقال می‌یابد.
شارژ از طریق فرکانس‌های بالا خودرویی مثل نیسان لیف را در زمانی بین ۴ الی ۵ ساعت به طور کامل شارژ می‌کند. این زمان برای خودروهایی که به باتری‌های حجیم‌تر مجهز هستند، مثل محصولات تسلا، طبیعتا بیشتر است. البته این تکنولوژی را می‌توان به استفاده از تلفن همراه همزمان با شارژ تشبیه کرد که مسلما امری کاربردی است.
برای عملی شده ایده محققان دانشگاه Cornell، نیاز به ایجاد تغییرات بنیادین در زیرساخت‌ها وجود دارد. آقای افریدی معتقد است برای زمینه‌سازی این تغییرات، می‌توان در ابتدا تنها بخشی از اتوبان‌ها و فقط یک لاین را به صفحات شارژکننده تجهیز کرد. در این حالت هر گاه فردی نیاز به شارژ باتری خودروی خود داشته باشد، می‌تواند با رانندگی در آن لاین به هدف خود برسد.
به غیر از اتوبان، آقای افریدی تقاطع‌ها و نقاطی را که خودروها به خاطر وجود چراغ قرمز مدتی توقف می‌کنند، برای نصب صفحات شارژ بی‌سیم مناسب می‌داند. از دید وی نصب این صفحات در اتوبان‌های شلوغ و بین مناطقی که ایستگاه شارژ در مسیر آنها کمتر است، اولویت دارد.
فراگیر شدن تکنولوژی ابداعی محققان دانشگاه Cornell در گرو همکاری خودروسازان است، چرا که خودروهای برقی برای شارژ بی‌سیم نیاز به سخت‌افزارهای مربوطه دارند. این همکاری در نهایت می‌تواند به نفع خود خودروسازان تمام شود، زیرا با دسترسی آسان‌تر به منبع شارژ و برطرف شدن مشکل برد حرکتی، آنها هم امکان استفاده از باتری‌هایی با ظرفیت کمتر را پیدا خواهند کرد. این امر هم به نوبه خود مزایایی مثل سبک‌تر شدن خودروها و مهم‌تر از آن، کاهش اثرات منفی ساخت باتری بر محیط زیست را در پی خواهد داشت.
از نظر آقای افریدی فراگیر شدن این تکنولوژی نیاز به زمانی تقریبا ۱۰ ساله دارد. تا آن زمان، تکنولوژی شارژ بی‌سیم به احتمال زیاد در انبارها و کارخانه‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
