آرتین زهرابی؛ مهدی طارمی در فهرست مدعوین بازیکنان تیم ملی نبود و طبعا در دو بازی ایران مقابل تیم های لبنان و سوریه حضور ندارد.
یکی از آماده ترین مهاجمان حال حاضر لیگ پرتغال که در سطح لیگ قهرمانان اروپا می درخشد به تشخیص دراگان اسکوچیچ به آخرین فهرست تیم ملی راه پیدا نکرد تا قاطعیت آقای مربی شباهتی آشکار به کارلوس کی روش پیدا کند!
امروز خیلی ها ماجرای طارمی را با خط خوردن همیشگی مهدی رحمتی در زمان کی روش مقایسه می کنند اما به نظر می رسد این مساله شامل تفاوت هایی در جزئیات است؛
«مهدی رحمتی در سال ۹۱ به یک باره اعلام کرد به دلایل شخصی، مدتی از تیم ملی دور خواهد بود و خداحافظی موقتی خواهد داشت. رحمتی انتظار می کشید که بعد از این اتفاق کی روش از او دلجویی و مقدمات بازگشتش را فراهم کند اما این اتفاق رخ نداد. کی روش به آرزوی موفقیت و تشکر از خدمات رحمتی قناعت کرد و پسس از آن او دیگر به تیم ملی دعوت نشد.»
طارمی اما در یک توئیت گنگ از نظر محتوایی نوشت:
باید عرض کنم که بازیکنان ایرانی علاوه بر تکنیک فردی و جنگندگی و .… از لحاظ دانش فوتبال و تاکتیک خیلی درک بالایی دارند ولی متاسفانه مشکلات جایی دیگر است. زنده باد ایران.
چنان که ملاحظه می کنید طارمی به طور مستقیم کسی را مخاطب قرار نداده و واژه هایش در جهت تقبیح فرد خاصی نیست. موج رسانه ای ایجاد شده اما این طور به اسکوچیچ القا کرد که قصد طارمی حمله به سرمربی تیم ملی است؛ در غیر این صورت باید از دراگان سوال کرد مخاطب مصاحبه او با رسانه ای در کرواسی که بازیکنان ایرانی را در قالب تاکتیک های امروزی تصور نمی کرد چه کسی بود و اساسا آن مصاحبه پس از بردهای پیاپی تیم ملی چه ضرورتی داشت؟
در مصاحبه اسکوچیچ از هیچ بازیکن خاصی نام برده نشد؛ چنان که توئیت طارمی هم تعریف و تمجید از تاکتیک پذیری بازیکنان ایرانی بود. بنابراین اسکوچیچ که پس از دیدار با کره جنوبی با امواج رسانه ای منفی مواجه شده بود، یک راه برای اثبات اقتدار و قاطعیت خود داشت؛ قاطعیتی که از او یک کارلوس کی روش تمام عیار نزد اذهان عمومی ترسیم کند.
سرمربی تیم ملی حق دارد هر بازیکنی که دلش خواست را به تیم ملی دعوت کند و حتی اگر صلاح دانست، هر بازیکنی که عشقش کشید را خط بزند؛ فقط باید دید آیا این حرکت اسکوچیچ یک حرکت انضباطی در جهت تقبیح توئیت طارمی است یا یک اقدام انتحاری برای ثابت کردن مشکل تاکتیک پذیری بازیکنان ایرانی!
