اینجا در ۴۰- ۳۰ کیلومتری تهران، روستانشینان وحشتزدهاند. آنها از دیدن زخمهایشان که یادگار نیش پشهها در روزهای پایانی تابستان است و هر روز بزرگتر و عمیقتر و متعفنتر میشود، هراس دارند. زخمها به اندازه یک کف دست روی دست و ساق پاها و صورتهایشان را خورده و پر از خونریزی و تاولهای عجیب است و برای هیچکس باورپذیر نیست تمام اینها کار یک پشه چند میلیمتری است. روستاییان میگویند مدتی است که زخمها پیدا شده اما هر جا که میرفتند هیچکس تشخیص نمیداد که این زخمها از چیست. پزشکان درمانگاهها آمپول و چرک خشککن تجویز میکردند اما زخمها سرجایشان میماندند و تکان نمیخوردند.
بیشتر بخوانید؛ پرسه سالک بیخ گوش پایتخت | گزارش تکاندهنده همشهری از افزایش شیوع یک بیماری انگلی در چند روستای ورامین
گزارش: مریم سرخوش
تصویر: مونا عادل
تدوین: مهناز عباسیان