بر اساس آخرین داده‌ها، تا پایان دی ماه سال ۱۴۰۰، حدود ۹۱ میلیون کاربر پهن باند سیار و کمتر از ۱۱ میلیون مشترک پهن باند ثابت در کشور وجود داشته است. حال با توجه به اینکه ۹۰ درصد از خدمات بخش ثابت را اشتراک‌های خانگی تشکیل می‌دهند و فرض بر آن است که هر خانواده از یک مودم استفاده می‌کند، میانگین دسترسی خانوار ایرانی به شبکه اینترنت پهن باند ثابت حدود ۴۰ درصد اعلام می‌شود. در آمارهای جهانی، میزان اشتراک اینترنت نسبت به جمعیت کشورها سنجیده می‌شود. بر این اساس میانگین جهانی اشتراک اینترنت ثابت هم اکنون حدود ۱۵ اشتراک به ازای هر ۱۰۰نفر است. این در حالی است که در ایران با حدود ۸۵ میلیون نفر جمعیت، این شاخص به ۱۲/ ۵ مشترک به ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت می‌رسد.
نکته مهم در این شاخص، نادیده گرفته شدن تفاوت فناوری‌های پهن باند ثابت است. زیرا عمده فناوری‌های مورد استفاده در بخش ثابت ایران که به ADSL متکی است، دیگر پهن باند محسوب نمی‌شود و قادر به انتقال دیتا با سرعت‌های بالا نیست. به این ترتیب کمتر از ۵ درصد از ظرفیت کنونی شبکه ارتباطات ثابت در ایران، قادر به ارائه خدمات پهن باند با سرعت بالای ۲۵ مگابیت بر ثانیه است. در حالی که در بخش پهن باند سیار آمارها نشان می‌دهد که اشتراک ۱۰۷ کاربر به ازای هر ۱۰۰نفر جمعیت در کشور ثبت شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ارتباطات ثابت می‌تواند کیفیت و پایداری مطلوب‌تری در تامین پهنای باند را تامین کند و در عین حال هزینه پایین‌تری به خانواده‌ها تحمیل کند.
