او که بازیگری را از دهه ۱۹۶۰ شروع کرده بود، در «ال دورادو» ساخته هاوارد هاکس و «شمارش معکوس» رابرت آلتمن جلوی دوربین رفته بود و سال ۱۹۶۹ در «مردم بارانی» در نقش یک فرد با آسیب مغزی ظاهر شده بود، اما پس از «پدرخوانده» در سال ۱۹۷۲ او بیشتر در نقش شخصیت‌هایی متمایل به خشونت ظاهر شد. از دیگر نقش‌آفرینی‌های به‌یادماندنی وی می‌توان از «آزادی سیندرلا» در سال ۱۹۷۳ ساخته مارک ریدل در نقش یک ملوان، «قمارباز» در سال ۱۹۷۴ ساخته کارل زایس در نقش فردی که اعتیاد شدید به قمار داشت، «نخبگان قاتل» سم پکین‌پا در سال ۱۹۷۵ داستانی درباره قاتلان سیا، و «فانی لیدی» یا «بانوی شوخ» کمدی‌رمانتیک سال ۱۹۷۵ با بازی باربارا استرایسند و عمر شریف یاد کرد. در فیلم وسترن «سوارکاری می‌آید» ساخته آلن جی. پاکولا وی در کنار جین فوندا بازی به‌یادماندنی‌ای ایفا کرد. بازی او در فیلم «سارق» مایکل مان نیز از سوی راجر ایبرت با تحسین روبه‌رو شد و وی نوشت: کان خود را تنها و کاملا مستقل می‌بیند، ولی ما او را به شکلی دیگر می‌بینیم؛ یک بچه تنها و دوست‌داشتنی که در بدن فردی بزرگسال پنهان شده است.
او سال ۱۹۸۷ با بازی در «باغ‌های سنگی» یک بار دیگر با کاپولا همکاری کرد و سال ۱۹۹۰ از جمله بازیگرانی بود که در فیلم «دیک تریسی» وارن بیتی جلوی دوربین رفت. بازی در کنار کتی بیتس در «میزری» که اقتباسی از رمان استیون کینگ بود نیز با تحسین بسیار روبه‌رو شد و بیتس اسکار بهترین بازیگر زن را برای این فیلم برد. آخرین فیلم کان «ملکه زنبورها» در سال ۲۰۲۱ بود. وی در سریال‌هایی چون «لاس وگاس» و «بازگشت به بازی» نیز جلوی دوربین رفته بود و سابقه بازی در برادوی را هم در کارنامه‌اش داشت که از سال ۱۹۶۱ در اوج جوانی شروع می‌شد. رابرت دنیرو، فرانسیس فورد کاپولا، باربارا استرایسند، آل پاچینو و آدام سندلر به مرگ او واکنش نشان دادند.
